تولد در شب قدر؛ انگیزه‌ای مضاعف برای قاری قرآن شدن
قاری بین‌المللی کشورمان با اشاره به اینکه متولد شدن در شب قدر، انگیزه‌ای مضاعف در او ایجاد کرده تا بعدها به سمت تلاوت قرآن گرایش پیدا کند، گفت: زمانی گمان می‌کردم قاری بین‌المللی شدن مهم‌ترین هدف یک قاری است، اما بعدها متوجه شدم مهم‌ترین هدف همه اهل قرآن، می‌بایست تبلیغ و گسترش فرهنگ قرآن باشد.
به گزارش ایکنا؛ علی‌اصغر شعاعی، قاری بین‌المللی کشورمان در یادداشتی که آن را در اختیار ایکنا قرار داده است، به انگیزه اولیه‌ای که باعث شد گام در مسیر قرآن کریم بگذارد، پرداخته و علاوه بر آن، مباحث دیگری که در فعالیت در عرصه قرآنی می‌طلبد، بیان کرده است.
متولد بیست و یکم آذرماه سال 1347 مصادف با دومین شب قدر همان سال هستم. مادرم همیشه تعریف می‌کرد که «در شب قدر به دنیا آمده‌ای و دوست دارم که در خدمت قرآن باشی»، این جمله را بسیار تکرار می‌کرد و یکی از عواملی که باعث شد تا به سمت تلاوت قرآن حرکت کنم، همین توصیه‌های مادرم بود.
تولد در این شب بزرگ، احساس وظیفه‌ای را در من ایجاد کرد و پیام مهمی برای من به همراه داشت. اوایل آرزو داشتم قاری قرآن شوم، با شنیدن صوت استاد عبدالباسط جذب تلاوت قرآن شدم و در ادامه نیت کردم، اگر رتبه بین‌المللی کسب کنم، خودم را وقف فعالیت‌های قرآنی و در مسیر توسعه فرهنگ قرآن قراردهم.
بزرگترین آرزوی من این است که روزی برسد که مردم با شنیدن صدای قرآن، یاد خدا بیفتند و پخش صدای قرآن برای مردم یادآور مرگ نباشد. من و امثال من باید کاری کنیم تا مساجد فعال شود، باید کاری کنیم تا مرکز فعالیت های قرآنی، خانه های خدا شود.
یکی از دلایلی که در سال 1382 تصمیم گرفتم تا موسسه «نسیم فردوس» را جهت تربیت قاریان نوجوان راه‌اندازی کنم و در سال 1384، با همکاری اساتید قرآنی استان قم برای اولین بار طرح شناسایی و آموزش استعدادهای قرانی را راه‌اندازی کنم، همین دغدغه‌ها بود.
از آن سال تا‌کنون همیشه به شاگردانم یادآوری کرده‌ام و خواهم کرد تا کمک کنند جامعه، قرآنی شود و برای رسیدن به این آرزو می‌بایست همه مُبَلغ دلسوزی برای قرآن باشیم و باید به توصیه نبی اکرم(ص) در حدیث ثقلین عمل کنیم؛ چرا که تنها راه سعادت و رستگاری تمسک به قرآن و عترت(ع) است.
یکی از مواردی که شب‌های قدر من را خیلی آزار می‌دهد، این است که در این شب‌ها قرآن خیلی مظلوم است و سهم قرآن در شب تولدش خیلی ناچیز و در مواردی تنها به سرگرفتن آن محدود است. حتی سهم قرآن در برنامه‌های صدا و سیما هم کم است، در حالی که شب‌های قدر یکی از فرصت‌های مهم برای فرهنگ‌سازی قرآنی است. متأسفانه از این فرصت برای تبلیغ قرآن و جذب جوانان به سمت قرآن کمتر استفاده می‌شود. شب‌های قدر یکی از شب‌های مهجوریت قرآن است. همه توقع دارند در شب قدر مانند شب‌های عاشورا که مداحان زیاد دعوت می‌شوند، قاریان نیز زیاد دعوت شوند؛ اما اینگونه نیست؛ چرا که فعالیت قرآنی در لیالی قدر محدود است.
شایسته است در شب قدر، آن قدر از قرآن گفته شود تا در آن شب عشق همه به قرآن عزیز دوچندان شود. از همینجا از همه فعالان قرآنی درخواست می‌کنم تلاش کنند تا سهم قرآن در شب قدر حفظ و این موضوع در جامعه نهادینه شود.
به امید روزی که جامعه قرآنی که الان نسبتاً گستره محدودی دارد، توسعه یابد و آموزه‌های قرآنی در زندگی بشر ساری و جاری شود.
انتهای پیام
