به گزارش ایکنا؛ طی یک سال گذشته، با شیوع ویروس کووید ۱۹، سبک زندگی افراد با تغییرات متعددی مواجه شده است. اعمال محدودیت در رفتوآمدهای خانوادگی، تعطیلی برخی مشاغل، ارائه آموزشهای مجازی به دانشآموزان و دانشجویان و ... پیامدهای مختلفی برای خانواده به همراه داشته و روال طبیعی و سابق زندگی افراد را بر هم زده است. شرایط جدید کرونایی اگر با مدیریت و برنامهریزی همراه باشد، میتواند به فرصتی بهینه در ابعاد مختلف برای خانوادهها تبدیل شود، اما این مهم نیاز به آموزش خانواده برای قرار گرفتن در مسیر صحیح دارد.
یکی از موضوعاتی که در این برهه خاص زمانی باید مورد توجه قرار گیرد، موضوع مهارتآموزی فرزندان در دوران شیوع کرونا است. با محدود شدن رفتوآمدها و عدم حضور بچهها در مدرسه، دومین محیط آموزشی که بچهها در آن ارتباطات اجتماعی را یاد میگرفتند، عملاً حذف شده، بنابراین لازم است خانوادهها به این خلأ آموزشی توجه داشته باشند و ضمن ایجاد محیط مناسب برای فرزندان، زمینه را برای فراگیری مهارتهای مختلف از سوی آنها فراهم کنند.
بدین جهت خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) در راستای رسالت آموزشی خود، اقدام به ارائه بستههای آموزشی برای خانوادهها در محورهای مختلف کرده که در همین راستا «سیما فردوسی»، روانشناس بالینی و کارشناس خانواده به بیان نکاتی مهم در موضوع آموزش خانوادهها پرداخته است.
در ادامه، ششمین قسمت از این بستههای آموزشی با موضوع «فرصت کسب مهارت در دوران کرونا» از سوی سیما فردوسی، روانشناس بالینی و خانواده ارائه میشود:
«خانوادهها به آینده امیدوار باشند؛ چراکه همیشه امید انسان را زنده نگه میدارد. همگان باید امید داشته باشند که دوران کرونا سپری خواهد شد و انشاءالله واکسن این بیماری نیز به زودی خواهد آمد. البته درست است که با تزریق واکسن نیز باید پروتکلهای بهداشتی را رعایت کنیم، اما به هر حال با تزریق واکسن مقداری وضعیت ما بهتر خواهد شد.
امروزه یکی از ضرورتهایی که وجود دارد، این است که نوجوانان ما باید برای کسب مهارت آماده شوند که این مهارتها در زمینههای مختلف اجتماعی، فیزیکی، عاطفی، آموزشی و ... تعریف میشود. فرزندان در اوقات کرونا بیشتر در خانه هستند و فرصت آزاد بیشتری دارند. ما نباید این دوران را فقط با خوردن، خوابیدن و استراحت کردن پر کنیم.
بسیاری از افراد اینطور عنوان میکنند که ما در این شرایط چه کارهایی میتوانیم انجام دهیم؟ اگر همه ما سعی کنیم که یک مهارت را بیاموزیم، این مسئله تأثیر زیادی در زندگی ما خواهد داشت. البته که امروز با توجه به شیوع کرونا امکان برگزاری کلاسهای حضوری وجود ندارد، اما خیلی از مهارتها هستند که میتوان آنها را از طرق فضای مجازی و رسانههای مختلف همچون تلویزیون و ... آموخت.
فرزندان ما با یادگیری این مهارتها میتوانند پس از دوران کرونا به خود افتخار کنند که این دوران را به بطالت نگذراندیم. والدین باید با فرزندان خود مشورت کرده و نسبت به علاقهمندی آنها به مهارتهای مختلف آگاه شوند. بچهها میتوانند مهارتهای مختلفی همچون آشپزی، شیرینیپزی و ... را از طریق صدا و سیما و یا کتاب آموزش دیده و یک مهارت را بیاموزند. این دوران، فرصت خوبی برای کسب مهارت است.
فرزندان ما شاید در دوران پیش از کرونا فرصت زیادی نداشتند تا این مهارتها را بیاموزند؛ چراکه همواره مشغول درس، مدرسه یا انجام تکالیف بودند. البته که بچهها در شرایط امروز نیز باید به این وظایف بپردازند، اما به هر حال فرصت بیشتری برای فراگیری مهارت و پرداختن به یک هنر یا ورزش خاص دارند.
این مسئله خیلی مهم است که ما چگونه خود را رشد دهیم. انسان باید خود را رشد داده و راشد باشد. مهارتآموزی نوعی رشد است و به اعتماد به نفس انسان کمک میکند. انسانهایی که مهارت دارند، علیرغم مهارتی که دارند، برای مهارت خود ارزش قائل بوده و آن را دست کم نمیگیرند. این مسئله باعث میشود که انسان عزت نفس پیدا کند که این عزت نفس، انسان را بالا برده و باعث موفقیت او میشود.
مهارتآموزی مقاومتها را بیشتر میکند. مقاومت برخی از افراد در ایام کرونا اندک بوده و استرسها خیلی زود آنها را از پا درمیآورد. اما کسانی که اعتماد به نفس داشته و مهارتی را آموختهاند، استرس کمتری پیدا میکنند و انجام مهارتی که دارند، ذهن آنها را از استرس دور میکند. این افراد حتی مهارت حل مسئله نیز دارند و آموختهاند که مسائل خود را چطور حل کنند.
در رابطه با آموزشهای لازم در زندگی، مقولهای با عنوان «مهارتهای زندگی» تعریف میشود که فرزندان باید این مهارتها را از طریق محیط خانواده، مطالعه و آموزش بیاموزند. والدین باید مهارت تصمیمگیری، حل مسئله و نیز مهارت نه گفتن را به فرزندان خود بیاموزند. فرزندان باید بیاموزند که در مواقع حساس و زمانی که لازم است به دیگران و به ویژه دوستان خود نه بگویند.
بسیاری از نوجوانان به دلیل عدم اعتماد نفس بالا، فکر میکنند که اگر به دوستان خود نه بگویند، آنها ناراحت میشوند، اما فرزندان ما باید بدانند که این مسئله درست نیست و باید در مواقع لزوم به دیگران نه بگویند. ممکن است که برای مثال یکی از دوستان فرزند ما به او سیگار تعارف کند که مهارت نه گفتن اینجا به کار میآید و فرزندان ما باید بتوانند در چنین مواقعی به دوستان خود به صورت خیلی محکم نه بگویند.
مهارتها ممکن است رفتاری، فیزیکی، حاوی خلاقیت یا مهارت تولید برخی از ابزارآلات باشند. والدین باید به این موضوع فکر کنند که چگونه میتوانند زمینه را برای فراگیری مهارتهای خلاقانه و ابتکاری از سوی فرزندان خود ایجاد کنند».
انتهای پیام