چرایی و چگونگی هزینه‌كرد اعتبارات قرآنی / جای خالی پژوهش جامعه‌شناختی در توزیع بودجه
مدرس و داور مسابقات قرآن كریم به بیان نكاتی درباره چرایی و چگونگی هزینه كردن برای قرآن كریم پرداخت و گفت: سؤالاتی در این زمینه مطرح می‌شود نظیر اینكه چرا باید برای ترویج قرآن در سطوح و نمودهای مختلف آن هزینه کرد و با چه استراتژی و از سوی کدام نهادها انجام شود.
حمید ایماندار، مدرس و داور مسابقات قرآن كریم، در گفت‌وگو با ایكنا از فارس، با اشاره به اهمیت سرمایه‌گذاری برای فعالیت‌های قرآنی گفت: سؤالی كه در این زمینه مطرح می‌شود این است كه چرا باید برای ترویج قرآن در سطوح و نمودهای مختلف آن هزینه کرد؟ این هزینه‌کرد با چه استراتژی و از سوی کدام نهادها باید صورت گیرد؟ مؤسسه‌های مردم نهاد یا سازمان‌های دولتی و یا هر دو این‌ها.
وی با بیان اینكه پاسخ به سؤال اول با منظور داشتن گزاره‌ها و واقعیت‌هایی میسر می‌شود، افزود: بی‌تردید با رویکردی درون دینی ترویج قرآن کریم ذیل اصول قرآنی تبلیغ رسالات الهی امر به معروف تواصی به حق و تذکیر به قرآن می‌گنجد و از این حیث تردیدی در ضرورت این امر نیست.
بیشتر بخوانید:
- جامعه قرآنی نیاز به مدیران دغدغه‌مند و همت نخبگان دارد
- برای گسترش فعالیت‌های قرآنی تنها به مردم متکی نباشیم
- کاهش بودجه‌های قرآنی معقول نیست
- نشر معارف قرآن در دنیای امروز نیاز به هزینه دارد
- ضرورت نگرش دو سویه در تخصیص بودجه‌های قرآنی
- مهجوریت‌زدایی از قرآن با شعار محقق نمی‌شود
- مدیریت هزینه‌های قرآنی صحیح نیست
- راز ماندگاری فعالیت‌های قرآنی مردمی
- وظیفه دولت‌ها در برابر قرآن
- سرمایه‌گذاری برای فعالیت‌های قرآنی هزینه نیست
ایماندار ادامه داد: همچنین از منظر برون دینی کارکردهای بی‌بدیل روان‌شناسانه و جامعه‌شناسانه دین‌داری و تقید به مناسک و اخلاقیات دینی در شرایط سایه افکندن اقتضائات شوم مدرنیسم بر سنت‌های دینی غیر قابل انکار است. ملازمت مؤلفه‌هایی چون ارتقای اخلاق فردی و اجتماعی، کاهش بزه و خشونت، تحکیم بنیان خانواده، افزایش سطح سلامت جسمی و روانی، امید به زندگی، تاب‌آوری و تحمل مشکلات و...با فراگیری دین‌مداری در سطوح مختلف حتی در سطح دین‌ورزی مناسکی بر هیچ منصفی پوشیده نبوده و پژوهش‌های پرشمار علمی بر آن صحه می‌گذارد.
وی با بیان اینكه در این میان ابعاد چندگانه و عمیق دین اسلام و معارف قرآنی در قیاس با دیگر ادیان ابراهیمی ضرورت و اهمیت ترویج قرآن کریم را مضاعف می‌كند، گفت: هجوم سهمگین نسخه‌های تجربه شده و ناموفق غربی در حوزه‌های معرفتی هنری و سبک زندگی با هیمنه پوشالی، ضعف رسانه‌ای در حوزه ترویج دین را غیر موجه خواهد كرد. بی‌شک از مهم‌ترین ابزار در مقابله با چنین پروپاگاندای فرهنگی سرمایه اقتصادی است قیاس‌های فرزندان قرآنی ما در مواجهه با شهرت سلبریتی‌های ورزشی و هنری از پیامدهای نقصان هیمنه رسانه‌ای دین‌ورزان و دل‌بستگان به دین است.
ایماندار در پاسخ به سؤال دوم مطرح شده یعنی چگونگی هزینه‌کرد برای قرآن، نكاتی را یادآور شد و گفت: صبغه دینی جامعه و حکومت در سرزمین ما بر خلاف حکومت‌های لیبرال که مسئولیتی در قبال دین‌مداری مردم حس نمی‌کنند و یا دولت‌های سکولار که قائل به جدایی سیاست و جامعه از دین هستند، ضرورت ترویج دین و قرآن از سوی دولت و حکومت را دوچندان می‌کند؛ لذا در این حوزه توجیهات برخی دولتمردان و اهالی نهاد تقنین مبنی بر اکتفا به سرمایه نهادهای مردمی قابل قبول نیست.
این حافظ كل قرآن كریم بیان كرد: در شیوه هزینه‌کرد بودجه نهادهای مردمی و دولتی مقولاتی چون تمرکز و راهبری صحیح و معقول مدیریت قرآنی در راستای اثربخشی و عدم اتلاف بودجه سازمان‌ها، اولویت‌سنجی و توجه همزمان به حوزه‌های تخصصی و عمومی ترویج قرآن باید مدنظر قرار گیرد. اینکه اثربخشی کدام فعالیت‌ها می‌تواند در شرایط اجتماعی و سیاسی کنونی به نحو بهتر و کارآمدتری کارکرد مثبت دین و قرآن را برای مردم روشن كرده و آن‌ها را به ضرورت تربیت قرآنی فرزندانشان اقناع كند، بسیار حائز اهمیت است. از سوئی بحران هویتی مشهود قاریان و حافظان قرآنی در پرتو سهم اندک ایشان در تولیت فرهنگی و تربیت دینی جامعه در قیاس با دیگر هنروران دینی ضرورت تغییر و تعدیل سیاست‌های ترویج قرآن را آشکار می‌سازد.
وی با بیان اینكه عدم استقلال مالی و بی‌توجهی تنگ‌نظرانه نهادها به تأمین مالی مبلغان قرآنی نیز از نبود درک ضرورت هزینه‌کرد برای برشکستن هیمنه فرهنگی و رسانه‌ای الحاد و اباحه‌گری حکایت دارد، گفت: نگاه نامتوازن به سهم مقولاتی چون ترویج فرهنگ عمومی و حرفه‌ای‌سازی عرصه‌های حفظ، تلاوت و حتی تفسیر قرآن آسیب جدی به اقناع و اقبال افکار عمومی وارد آورده است.
این داور مسابقات قرآن كریم نمود بارز چنین مسئله‌ای را کم‌توجهی عمیق عموم جامعه به حوزه مسابقات در مقابل روی خوش نشان دادن به ترویج قرآن در فضای مجازی، شبکه‌های اجتماعی، برنامه‌های صدا و سیما و جشنواره‌ها و محافل مردمی در حوزه تلاوت دانست و گفت: جای خالی پژوهشی جامعه‌شناسانه در تعیین و تحدید سهم مقولات فوق در توزیع بودجه‌های قرآنی حس می‌شود به ویژه اینکه محافل و کرسی‌های ثابت و پرشمار قرآنی در اقصی نقاط کشور به عنوان قوی‌ترین بازوی فرهنگی ترویج هنرورانه قرآن جایی در استراتژی کلان ترویج قرآن نداشته و جای خود را به مسابقات و جمع محدودی از قاریان و حافظان داده است.
وی در پایان اظهار كرد: به‌کارگیری بهینه قاریان، حافظان و مفسران قرآنی و فرسوده نکردن آن‌ها در فضاهایی با اثربخشی محدود و کم دامنه چون مسابقات و در مقابل پررنگ کردن نمود و توان رسانه‌ای آن‌ها در برنامه‌های جامعه‌محور و پربیننده رسانه‌ها مانند برنامه عصر جدید که منوط و متوقف بر فرهنگ‌سازی قبلی است، ضرورتی حیاتی جهت بازیابی و تقویت توان عظیم قرآنیان در ترویج دین و دین‌داری است.
انتهای پیام
