انسیه شاهحسینی، کارگردان سینما، در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه شبکه نمایش خانگی ولنگارترین بخش در حوزه آثار نمایشی است، اظهار کرد: این شبکه با این سیاست شروع به کار کرد که در کنار سرگرمی بتواند جریانسازی فرهنگی داشته باشد. این خواسته محقق شد اما به شکل وارونه، زیرا دقیقاً خلاف آرمانهایی را که ما از سبک زندگی ایرانی – اسلامی مدنظر داریم در تولیدات این حوزه مشاهده میکنیم. در شبکه نمایش خانگی زندگی لاکچری محور است و در اشرافیگری خلاصه شده است. در حقیقت سبک زندگی آدمهایی را میبینیم که تنها بخش اندکی از جامعه را دربرمیگیرد.
وی افزود: چنین وضعیتی دو دلیل دارد. اول اینکه مالاندوزی و کسب درآمد به هر قیمت، آرمان صاحبان سرمایه در این عرصه است. مسئله دیگر به پولشویی برمیگردد که در شبکه نمایش خانگی وجود دارد و بسیاری از آثار تحت تأثیر چنین معضلی تولید میشوند. با این توضیح از چنین فضایی نباید توقع داشت که سادهزیستی محور کارهایش قرار گیرد. برای این معضل، راهکار پیشنهادی من این است که نهادهای نظارتی قوی تشکیل شود تا امکان چنین تحریفاتی از بین رود.
این کارگردان تأکید کرد: بسیاری مواقع تحریفاتی در معنا کردن این عنوان به وجود میآید که ما را به سمت ناکجاآباد میکشاند. سادهزیستی همان شیوه زندگی است که ائمه(ع) بر آن تأکید دارند. مسلمان سادهزیست از حال همسایه خود خبر دارد. مسلمان واقعی میداند در تجملات نمیتوان به دنبال خدا گشت. این مسئله نیز به معنای ترویج فقر نیست، بلکه منظور این است که انسان بهاندازهای داشته باشد تا زندگیاش آبرومندانه بگذرد، والا بیش از آن تنها حرصی است که آدمها را از ایمانشان دور میکند.
بیشتر بخوانید:
کارگردان فیلم «شببهخیر فرمانده» بیان کرد: ایراداتی که بیان کردم تنها معطوف به شبکه نمایش خانگی نمیشود، در سینما و تلویزیون هم چنین معضلی وجود دارد. یکبار زمان ارتحال امام (ره) و بار دیگر نیز زمان شهادت حاج قاسم خیلی گریه کردم، اما بار سوم زمان تشییع پیکر شهدای غواص بود که تلویزیون وسط پخش مراسم تبلیغات بازرگانی پخش کرد. این تبلیغات بهگونهای بود که اشکم سرازیر شد، چون شهدا برای این سرزمین ایثار کردند و جانشان را گذاشتند تا اشرافیگری در این کشور وجود نداشته باشد، اما دقیقاً در رسانه ملی شاهد تبلیغ آن هستیم.
کارگردان فیلم دفاع مقدسی «پنالتی» تأکید کرد: بهانهای چون درآمدزایی بههیچوجه پذیرفتنی نیست، چون باور دارم تلویزیون در صورت مدیریت صحیح، قادر است بهراحتی هزینههای خود را تأمین کند، اما وقتی رسانه ملی بیدلیل وسعت پیدا کرده، مشخص است که دیگر فرصتی برای درآمدزایی پیش نمیآید. برای مثال، آیا برخی از شبکههای سیما واقعاً مخاطب دارند که باید به کار خود ادامه دهند؟ همچنین تولید برخی آثاری که در آنها نه فرهنگ دینی مدنظر است نه ایرانی چرا باید ادامه پیدا کند؟
وی درباره سینما هم گفت: سینما بهاندازهای دچار رکود شده که دیگر نمیتوان از آن نقد چندانی کرد. اصلا وقتی عملاً سالنها به تعطیلی کشیده شده دیگر از چه چیزی باید انتقاد کرد؟ در سینما نیز ما در گذشته نگاهی درستی به سادهزیستی نداشتیم. در تولیدات این حوزه معمولاً دو دیدگاه وجود داشت. ابتدا آثاری که در آنها اشرافیگری مدنظر بود. دوم آثار فقرگرایی که تنها برای تخریب و سیاهنمایی تولید میشد. هر دو این روشها آسیبی بود که در سینما وجود داشت و اگر سینماها فعال شوند ادامه پیدا خواهد کرد.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا در عرصه فیلمسازی ما تا به این حد از آرمانهایی که امام(ره) و رهبری روی آن تأکید داشتند، دور شدهایم؟ توضیح داد: محصولات هر حوزهای را تولیدکنندگان آن شکل میدهند. در حوزه نمایش آرمان فیلمسازان ما با آنچه انقلاب اسلامی منادی آن بوده فاصله گرفته و سمت فرهنگ غربی سوق پیدا کرده است، پس طبیعی است که سادهزیستی عنصری کمیاب در کارهای نمایشی باشد. پیشنهاد من این است که با پرورش نیروهای متعهد مانند آن اتفاقی که در دهه شصت رخ داد، سینمای مطلوب و آرمانی داشته باشیم.
شاهحسینی متذکر شد: اینکه توقع داشته باشیم در سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی سبک زندگی ایرانی و اسلامی تبلیغ شود، خواستهای دور از ذهن نیست، چون در کشوری که دولت پول فیلمسازی را میدهد باید محصولاتش هم همسو با خواستههایش باشد. در کشور ما وضعیت متفاوت است. برخی با پول انقلاب اما خلاف آرمانهای انقلاب کار میکنند. این روشی است که در هیچ جای دنیا مورد تأیید نیست.
وی در پایان گفت: در وضعیتی که کشور با مشکلات اقتصادی بسیار حاد درگیر است، توجه به اشرافیگری ظلمی بزرگ به توده مردم است، چون بسیاری از مردم برای تهیه بسیاری از چیزهای کوچک با مشکل روبهرو هستند، آنگاه تلویزیون تصویر خیالی از زندگی اشرافی نشان میدهد.
انتهای پیام