به گزارش ایکنا؛ به نقل از خبرگزاری رویترز، «خلیفه بن سلمان» آل خلیفه نخست وزیر کهنهکار بحرین در طول قریب به نیم قرنی که این منصب را در چنگ خود نگاه داشته بود، قیامهای مکرر مخالفان کشورش را سرکوب کرد و از منتقدان جدی بهار عربی بود و میگفت که بهار عربی برای عربها فقط «مرگ، هرج و مرج و ویرانی» آورده است.
خبرگزاری رسمی بحرین امروز اعلام کرد که خلیفه بن سلمان امروز چهارشنبه در بیمارستان «مایو کلینیک» در ایالات متحده درگذشت.
رویترز در گزارشی با عنوان «مرگ نخستوزیری که قیام مخالفان را سرکوب و از خاندان سلطنتی دفاع کرد»، آورده است: «نخستوزیر فقید بحرین که از سال 1971 یعنی سال استلال بحرین از انگلیس(مرداد 1950) یکسره اداره کشور بحرین را در دست داشته است، برای دههها به عنوان چهره غالب دولت بحرین، دشمن ایران، دوست عربستان سعودی و مدافع خاندان سلطنتی آل خلیفه شناخته میشد.»
پایگاه خبری مرآه البحرین با ترجمه این گزارش رویترز نوشت: «مخالفان عمدتاً شیعه در بحرین، همواره خلیفه بن سلمان را مانع اصلی اصلاحات در کشورشان که تحت سلطه سنیهاست، میدانستند، به خصوص که او از پاسخ سخت به اعتراضات عمومی در بحرین دفاع میکرد. این امر، با به زندان افکندن هزاران فعال مخالف همراه بود و به گفته منتقدان بسیاری از آنها در بازداشت مورد شکنجه یا بدرفتاری قرار گرفتند.»
مخالفان از دیرباز نخست وزیر 84 ساله بحرین و عموی ملک حمد پادشاه فعلی این کشور را مسئول به بنبست رسیدن تلاشها برای ایجاد اصلاحات سیاسی در کشورشان خواندند، اگرچه او خودش این توصیف را قبول نداشت.
او سال 2012 در گفتوگو با مجله آلمانی اشپیگل گفت: «باور کنید اگر نخستوزیری من به تنهایی عامل ناآرامیها در بحرین بود، سال گذشته استعفا داده بودم، اما این هم بهانه دیگر مخالفان است.»
خلیفه بن سلمان در پاسخ به اعتراضها از چمبره زدن او بر مقام نخست وزیری بحرین و طولانی شدن غیرعادی ماندن در این منصب گفت: «چه عیبی دارد؟ نظامهای دموکراتیک بسیار متفاوت هستند. چرا ما هم نمیتوانیم متفاوت باشیم؟»
بحرین که متحد عربستان سعودی و پایگاه ناوگان پنجم آمریکاست، از فوریه 2011 شاهد انقلاب مردمی است که خواهان برخورداری از دموکراسی و استعفای براندازی رژیم دیکتاتوری آل خلیفه و به خصوص برکناری نخست وزیر این کشور هستند.
مقامات بحرین با سرکوب شدید اعتراضات سال 2011 بحرین تلاش داشتند، ایران را به دست داشتن در ناآرامیهای کشورشان متهم کنند اگرچه که هیچ سند و مدرکی دال بر این اتهامها ارائه ندادند. خلیفه بن سلمان در یکی از سخنرانیهای همان سال مدعی شد کسانی که دعوت به خشونت در بحرین میکنند، تروریستهای مورد حمایت ایران و حزب الله لبنان هستند.
مخالفان بحرینی از تبعیض میان شهروندان به خصوص بر سر مسائلی مانند اشتغال و خدمات عمومی شکایت دارند و خواستار سلطنت مشروطه با حکومتی هستند که به شکل دموکراتیک از داخل پارلمان منتخب انتخاب شود.
وفاداران شیخ خلیفه میگویند که وی بیش از دیگران تلاش خود را برای تبدیل بحرین از وابستگی واقعی به نفت به عنوان منبع اصلی درآمد به یک مرکز بانکی و مالی و یکی از بزرگترین تولید کنندگان آلومینیوم در خاورمیانه انجام داده است.
اما پاسخ سخت وی به اعتراضات دموکراسی خواهی در بحرین در سال 2011 و انتقاد از خیزشهای مشابه در سراسر جهان عرب، ویژگی تعیینکننده زندگی حرفهای او را برای بسیاری برجسته کرد که همان دفاع شدید از حکومت موروثی و خانوادگی در بحرین بود.
وی به اشپیگل گفت: «آیا فکر میکنید من خوشحالم که میبینم در همه این کشورها این اتفاقها افتاده است؟ این یک بهار عربی نیست. بهار با گل رز، عشق و مردم شاد همراه است، نه مرگ، هرج و مرج و ویرانی.»
بر اساس تحقیقات بینالمللی در نوامبر 2011، 35 نفر در انقلاب بحرین کشته شدند که بیشتر کشتهشدگان از معترضان بودند، اما در بین آنها پنج نفر از نیروهای امنیتی و هفت نفر خارجی بودند. پس از قیام سال 2011 مردم بحرین، محاکمههای جمعی رایج شد و دهها نفر زندانی شدند که از جمله آنها شخصیتهای برجسته مخالف و فعالان حقوق بشر بودند. بسیاری دیگر هم به خارج از کشور رفتند.
منتقدین میگویند كه نخستوزیر پیشین بحرین، مسئولیت حمله نیروهای امنیتی به معترضان در سال 2011 را به عهده دارد، زیرا به نظر میرسد سرکوبگریها و حملات به معترضان، رفتارهای نظاممندی از سوی دولت است. گفتوگوهای آشتی بین مقامات و مخالفان در بحرین نتوانسته است تنشها را کاهش دهد و بیاعتمادی بین مخالفان و آلخلیفه همچنان قابل توجه است.
در سال 2016 یک دادگاه در بحرین جمعیت شیعی الوفاق شیعه مخالف اصلی حکومت آل خلیفه را منحل کرد و آن را به كمک به ترویج خشونت و تروریسم متهم كرد.
خلیفه بن سامان از زمان پادشاهی برادرش «عیسی بن سلمان آل خلیفه» بر بحرین اداره امور این کشور را عهدهدار بوده است، ملک عیسی در سال 1999 درگذشت و با پادشاه شدن حمد فرزند مرحوم ملک عیسی، خلیفه بن سلمان نیز همچنان بر منصب نخست وزیری ماند. او با سرسختی و خشونت در برابر چهار سال قیام شیعیان در سال 1994 ایستاد و هزاران فعال را روانه زندان کرد. اعتراضات آن زمان برای مطالبه اصلاحات سیاسی و اقتصادی در سال 1998 فروکش کرد.
خلیفه همچنین روابط خوبی با کشورهای عربی برقرار کرد. اگرچه در واقع امر بحرین سرسپرده و دنباله رو سعودیها بیش نبوده است. در ژوئن 2017، بحرین به دستور سعودیها و همراهی آنها در کنار امارات و مصر روابط دیپلماتیک و تجاری خود را با قطر قطع كرد و آن را به حمایت از تروریسم متهم كرد. قطر این اتهام را رد میکند و همسایگان خود را به تلاش برای تضعیف حاکمیت خود متهم میکند.
در ماه مه 2019 خلیفه بن سلمان به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان با امیر قطر تماس تلفنی برقرار میکند. اتفاقی که در بین کشورهای تحریمکننده قطر نادر بود، با وجود اینکه دولت بحرین اشارهای به هیچ تغییری در مواضع سیاسی خود در قبال قطر نکرد.
خلیفه بن سلمان سال 1985 دچار سکته قلبی خطرناکی شد و پس از سکته دوم در ژوئیه 1988 در ریاض تحت عمل جراحی قرار گرفت؛ اما همچنان راضی نشد تا اینکه خبر مرگش را با عنوان «مرگ نخست وزیر سابق» اعلام کردند.
انتهای پیام