چگونه اضطراب کودکان را در مورد بیماری کرونا کاهش دهیم

همه‌گیر شدن بیماری‌های واگیر مثل كرونا می‌تواند موجب ایجاد اضطراب در همه افراد، از جمله کودکان شود. اضطراب کودکان تا اندازه بسیاری متأثر از شیوه مقابله والدین آنان با اضطراب خود و نوع برخورد آن‌ها با نگرانی‌های فرزندانشان است؛ پس آموزش مهارت‌های مدیریت اضطراب به والدین و شیوه برخورد مناسب با اضطراب کودکان، بهترین روش برای کاهش اضطراب کودکان است.

در چنین شرایطی، لازم است با یک سری تکنیک های ساده، اضطراب کودکان را کاهش دهیم.

۱- کودک را تشویق کنیم تا در مورد احساس خود و چیزی که او را مضطرب و نگران کرده، صحبت کند و سریع شروع به اطمینان دادن نکنیم.

۲- کودک را تشویق کنیم که در مورد ترس‌ها و نگرانی‌هایش، با والدین و یا هر کس دیگری در خانواده که با او راحت است، صحبت کند.

۳- اگر علت اصلی نگرانی کودک ترس از ابتلای خودش یا دوستان و یا خواهر و برادرش به بیماری است، ابتدا خوب به حرف‌های او گوش داده و نگرانی او را طبیعی جلوه دهیم.

۴- راهکارهای درست و مناسبی را برای کارهایی که می‌توانند برای پیشگیری از ابتلا به بیماری انجام دهند، در اختیار کودک قرار دهیم.

۵- کودکانی که نگران ابتلای والدین و دیگر افراد خانواده به بیماری هستند، این نگرانی در صورتی که والدین شاغل بوده و یا در صورت دوری پدر و مادر و یا پدربزرگ و مادربزرگ از فرزند بیشتر است.

در چنین مواردی کارهای زیر را انجام دهیم:

الف) به زبان ساده راه‌های انتقال بیماری را برای کودک توضیح داده و بگوییم «درست است که در خانه ماندن بهترین کار است، اما گاهی پدر و مادرها لازم است از خانه بیرون بروند و صرف از خانه بیرون رفتن آدم‌ها را مریض نمی‌کند. اگر آن‌ها اصول بهداشتی را رعایت کنند، احتمال اینکه بیمار شوند خیلی کم است».

ب) اگر کودک نگران پدربزرگ و مادربزرگش است بگوییم «درست است که این بیماری ممکن است در افردی که سن بالایی دارند، شدیدتر از دیگران باشد، اما آدم‌ها تنها به خاطر اینکه سنشان بالاست یا پیر هستند، به این بیماری مبتلا نمی‌شوند؛ اگر پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها در خانه بمانند و نکات بهداشتی را رعایت کنند، بیمار نمی‌شوند و اگر هم بیمار شوند، پزشکان می‌توانند به بسیاری از آن‌ها کمک کنند تا خوب شوند».

ج) به کودک بگوییم «اخبار رادیو و تلویزیون برای بزرگسالان تهیه می‌شود و بچه‌ها ممکن است بعضی چیزها را اشتباه متوجه شوند و بی‌دلیل نگران شوند؛ پس به جای گوش دادن به اخبار، بهتر است اگر پرسشی در مورد این بیماری داشتند، از پدر و مادر و یا دیگر اعضای خانواده بپرسند».

د) کودک را تشویق کنیم تا اگر ترس‌ها و نگرانی‌هایش ادامه داشت، از پدر و مادر بخواهد با شماره ۴۰۳۰ تماس بگیرند تا مشاوران، آن‌ها را راهنمایی کنند که چه کار کنند که نگرانی آن‌ها کمتر شود؛ علاوه بر این به کودک اطمینان دهیم، اگر خودش هم نیاز به صحبت داشت، می‌تواند دوباره با این شماره تماس بگیرد، البته تأکید کنیم در تماس‌های بعدی، افراد دیگری پشت خط هستند و به او پاسخ می‌دهند، اما همه آن‌ها افراد مطلع و توانمندی هستند، به حرف‌های او گوش می‌دهند و به او کمک می‌کنند.

طاهره قنبریان، کارشناس سلامت روان معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز