كتاب «نقش آذربایجان در تكوین و پیشبرد حوزه‌های حافظ‌پژوهی» نقد و بررسی شد
سیصد و سی و دومین نشست حافظانه مرکز حافظ‌شناسی و کرسی‌پژوهشی حافظ به موضوع بررسی و نقد کتاب «نقش آذربایجان در تکوین و پیشبرد حوزه‌های حافظ‌پژوهی» اختصاص یافت.
به گزارش ایكنا از فارس، سیصد و سی و دومین نشست حافظانه مرکز حافظ شناسی و کرسی‌پژوهشی حافظ با موضوع بررسی و نقد کتاب «نقش آذربایجان در تکوین و پیشبرد حوزه‌های حافظ‌پژوهی» امروز، اول مهرماه به‌صورت مجازی برگزار شد.
در آغاز این نشست بهادر باقری، دانشیار رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی، به بررسی و نقد کتاب پرداخت. وی کتاب مورد بحث را اثری ارزنده و قابل تقدیر خواند و بر نقاط قوت آن تأکید کرد.
باقری در ادامه، پیشنهادهایی برای بهبود چاپ‌های آینده کتاب مطرح کرد، از جمله این‌که فصل‌های اول و دوم به‌دلیل کیفیت مقدمه‌وار آن‌ها خلاصه شوند و زیرعنوان پیش‌گفتار یا مقدمه بیایند. افزون‌براین، مطالب مربوط به آذربایجان و ارزش‌های فرهنگی و ... آن در آغاز کتاب آورده شود.
وی به شباهت ساختار کتاب به رساله دکتری اشاره کرد و تغییر و اصلاح آن را در آینده موجب ارتقای اثر خواند. لزوم توجه بیشتر به حافظ‌پژوهان برجسته و نامدار به جای اساتیدی که حیطه اصلی پژوهش آن‌ها حافظ نبوده، نکته پایانی سخنان نخستین سخنران نشست بود.
در ادامه علی‌رضا مظفری، مدرس دانشگاه ارومیه به بیان نقطه‌نظرات خود درباره کتاب مورد بحث پرداخت. به گفته وی حسن کتاب «نقش آذربایجان در تکوین و پیشبرد حوزه‌های حافظ پژوهی» آن است که توانسته، معرفی حافظ پژوهان منطقه آذربایجان را در یک جا جمع کند و آثار آن‌ها را برای شیفتگان حافظ معرفی كند اما از آنجا که اساس این کتاب، رساله دکتری نویسنده بوده، هنوز نتوانسته است از کالبد رساله‌ای و نقاط ضعف شایع این نوع از تحقیقات بیرون آید.
مظفری بیان كرد: به نظر می‌رسد که دو فصل اول و دوم با حجمی حدود ۲۰ درصد کل کتاب، هم پر حجم و هم در بسیاری موارد غیرضروری است و نویسنده می‌توانست به‌عنوان پیش‌درآمد برای موضوع کتاب آن‌ها را در یک فصل جمع کند. اما از آنجا که تعریف جامع و مانعی از اصطلاح «حافظ پژوهی» پیش روی نویسنده نبوده، شخصیت‌هایی را در اعداد حافظ‌پژوهان قرار داده که نه خواص و نه عوام آن‌ها را در این حوزه صاحب فکر و اثر نمی‌شناسد. حق آن بود که نویسنده، ابتدا به نسل اول از حافظ‌پژوهان می‌پرداخت و سپس به بیان نسل دوم و سوم از آن‌ها روی می‌آورد؛ یعنی جای فصل سه و پنج کتاب می‌بایست جابه‌جا شود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر شایسته بود که نویسنده فصل ۴ را مقدم بر فصول دیگر بیاورد تا با طبقه‌بندی حوزه‌های حافظ‌پژوهی شخصیت‌های صاحب اثر در هر حوزه را در بخش خود بررسی می‌کرد.
نویسنده کتاب، یحیی نورالدینی‌اقدم آخرین سخنران نشست بود. وی نخست به معرفی اثر و بخش‌های تشکیل‌دهنده آن پرداخت. دوره‌های اصلی حافظ پژوهی در آذربایجان، طبقه‌بندی پژوهش‌های صورت‌گرفته و تجزیه و تحلیل آثار 15 تن از برجسته‌ترین حافظ‌پژوهان این منطقه، موضوع بخش نخست سخنان نورالدینی بود.
وی نتیجه اصلی تحقیقات خود را روشن شدن این مسئله دانست که حافظ‌پژوهان حوزه آذربایجان در آغاز و پیشبرد پژوهش‌های حافظانه از جمله نسخه‌شناسی، شرح‌نویسی و... نقشی تعیین‌کننده داشته‌اند.
نورالدینی در بخش دوم سخنان خود، به انتقادات دو سخنران پیشین پاسخ داد و اصلاح مواردی چون ساختار رساله‌وارِ کتاب را در چاپ‌های آینده قطعی خواند.
کتاب «نقش آذربایجان در تکوین و پیشبرد حوزه‌های حافظ پژوهی» به قلم یحیی نورالدینی اقدم، در سال ۱۳۹۷ از سوی نشر بخشایش در یک مجلد ۳۷۴ صفحه‌ای و قطع وزیری به چاپ رسید. محتوای این کتاب در ۵ فصل به بررسی تاریخ حافظ‌پژوهی در آذربایجان و معرفی مشاهیر این حوزه در این منطقه فرهنگی اختصاص یافته است.
یادآور می‌شود، سلسله نشست‌های علمی مرکز حافظ‌شناسی و کرسی پژوهشی حافظ با همکاری معاونت فرهنگی ـ اجتماعی دانشگاه شیراز و اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر همراهان برگزار می‌شود.
انتهای پیام
