حجت‌الاسلام والمسلمین شریفی‌صادقی:
دحوالارض فرصتی برای عبودیت و بالندگی بندگان خداست
عضو جامعه مبلغان برتر کشور با بیان اینکه دحوالارض به معنای پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه است، گفت: در حقیقت این روز فرصتی برای بالندگی بندگان خدا شمرده می‌شود و با روز قیامت نیز مترادف است.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمد شریفی‌صادقی، استاد حوزه و عضو جامعه مبلغان برتر کشور، در گفت‌وگو با ایکنا، با اشاره به اینکه در طول سال روز‌ها و شب‌هایی وجود دارند که به سبب اعمال عبادی خاصی که برای آن‌ها ذکر شده، فرصت‌های بسیار گران‌بهایی برای مؤمنان به شمار می‌آید، گفت: امروز ۲۵ ماه ذی‌القعده یکی از همان روزهاست که در فرهنگ و آداب اسلامی به عنوان «دحو الارض» نامگذاری شده است. این روز یکی از لحظات ناب برای عبودیت پروردگار است که آینه قدرت و رحمت خداوند را نشان می‌د‌هد. اگر انسان این روز را بزرگ بشمارد و با اعمال و اموری که برای آن نقل شده، آن را تکریم و تعظیم کند، هر آنچه در آسمان و زمین است برای او طلب مغفرت می‌کنند.
این استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: هر چند این روز‌ها کشور دچار بحرانی شده است اما ایام پربرکتی را پشت سر گذاشته‌ایم و روزهای بزرگی را هم پیش رو داریم و این شرایط فرصت استفاده و بهره‌مندی از این ایام را به واسطه خانه‌نشینی دوچندان کرده است؛ لذا توصیه می‌شود این فرصت‌ها را غنیمت بشماریم و برای خلاصی از شر بلایا از خداوند متعال طلب مغفرت و رحمت کنیم.
وی با بیان اینکه روز دحوالارض روز میثاق قرب الهی و پیچیده شدن زمین است، ادامه داد: در حقیقت این روز فرصتی برای بالندگی بندگان خدا و روزی است که با قیامت مترادف است. اگر روز دحو الارض، روز پهن شدن زمین باشد، روز قیامت روز جمع شدن زمین است. روز قیامت را «یوم التلاق» می‌گویند و دحوالارض را روز، «رحمت و گستردگی» می‌نامند.
عضو جامعه مبلغان برتر کشور افزود: در روز دحو الارض هرچه رتق و فتق شده اتفاق افتاده است؛ این روز در حقیقت روز دعوت به حق و روز داعی الی الحق است. طبق تعبیر اسلام «داعی الی کل حق» یعنی روزی که همه به سوی حق دعوت می‌شوند. دحو الارض به معنی پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه است؛ در واقع در این روز آب در سراسر زمین فراگیر شده و به جهات مسکونی زمین منتقل و موجب حیات زمین شده، یعنی در این روز به گونه‌ای شرایط زیستن در زمین فراهم شده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین شریفی‌صادقی اظهار کرد: اگر در کره زمین محوری به طرف مقابل کعبه رسم کنیم، می‌بینیم در دو نقطه به هر سمت نماز بخوانی درست است، یکی خود کعبه و دیگری طرف مقابل آن و از این دو قطب همه رحمت الهی به عالم منتشر شده است. در واقع روز دحو الارض، روز عظمت است و خداوند متعال به واسطه صفاتی که به زمین داد به او عظمت بخشید؛ همچنین این روز، روز «اقدم» نیز هست که بر همه روزهای دیگر به واسطه رحمت الهی پیشی گرفته است.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه برخی از بزرگان و اهل معرفت گفته‌اند، دحو الارض به معنای بیرون آمدن خشکی از زیر آب است، اظهار کرد: کعبه اولین نقطه‌ای است که از زیر آب خارج شده است و این معنای خاص و لطیفی دارد، ولی آنچه در روایات آمده و قابل استفاده است، بحث فضیلت و ممتاز بودن این روز است. در حدیثی آمده که امیر مؤمنان(ع) فرمودند: «اولین رحمتی که از آسمان به‌سوی زمین نازل شد، در روز ۲۵ ذی‌القعده بود. ازاین‌رو، اگر کسی این روز را روزه بدارد و در شب ۲۵ ذی‌القعده به شب‌خیزی و عبادت بپردازد، عبادت ۱۰۰ سال برای او خواهد بود. به گونه‌ای که گویی تمام روزهای آن را روزه داشته و شب‌های آن را برای عبادت به‌پا خاسته باشد. هر گروهی در این روز برای پرداختن به یاد خدای عزوجل گرد هم آیند، از هم جدا نشده، خواسته‌هایشان داده می‌شود. همچنین در این روز یک میلیون رحمت از جانب خدا فرود می‌آید و ۹۹ درصد از آن در حلقه‌های ذکر ذاکران و کسانی که این روز را روزه داشته و در این شب به عبادت پرداخته‌اند، نهاده می‌شود».
عضو جامعه مبلغان برتر کشور به اعمال این روز اشاره کرد و گفت: دحوالارض یکى از آن چهار روزى است، که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. در روایتى آمده که روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر اشاره شده که کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شب را به عبادت به سر آورد، براى او عبادت صد سال نوشته شود و براى روزه‌دار این روز، هرچه در میان زمین و آسمان است استغفار می‌کند.
وی بیان کرد: این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر شده و براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیارى است. برای این روز جز روزه و عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل دیگر وارد است؛ اول نمازى که در کتاب‌هاى علماى شیعه از اهل قلم روایت شده و آن دو رکعت است. در وقت بالا آمدن آفتاب تا پیش از گذشتن از وقت ظهر در هر رکعت پس از سوره «حمد» پنج مرتبه سوره «و الشّمس» خوانده شود، و پس از سلام ذکر «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» بخواند و بعد دعایی دارد که می‌توانند برای کیفت آن به مفاتیح مراجعه کنند.
انتهای پیام این استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: هر چند این روز‌ها کشور دچار بحرانی شده است اما ایام پربرکتی را پشت سر گذاشته‌ایم و روزهای بزرگی را هم پیش رو داریم و این شرایط فرصت استفاده و بهره‌مندی از این ایام را به واسطه خانه‌نشینی دوچندان کرده است؛ لذا توصیه می‌شود این فرصت‌ها را غنیمت بشماریم و برای خلاصی از شر بلایا از خداوند متعال طلب مغفرت و رحمت کنیم.
وی با بیان اینکه روز دحوالارض روز میثاق قرب الهی و پیچیده شدن زمین است، ادامه داد: در حقیقت این روز فرصتی برای بالندگی بندگان خدا و روزی است که با قیامت مترادف است. اگر روز دحو الارض، روز پهن شدن زمین باشد، روز قیامت روز جمع شدن زمین است. روز قیامت را «یوم التلاق» می‌گویند و دحوالارض را روز، «رحمت و گستردگی» می‌نامند.
عضو جامعه مبلغان برتر کشور افزود: در روز دحو الارض هرچه رتق و فتق شده اتفاق افتاده است؛ این روز در حقیقت روز دعوت به حق و روز داعی الی الحق است. طبق تعبیر اسلام «داعی الی کل حق» یعنی روزی که همه به سوی حق دعوت می‌شوند. دحو الارض به معنی پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه است؛ در واقع در این روز آب در سراسر زمین فراگیر شده و به جهات مسکونی زمین منتقل و موجب حیات زمین شده، یعنی در این روز به گونه‌ای شرایط زیستن در زمین فراهم شده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین شریفی‌صادقی اظهار کرد: اگر در کره زمین محوری به طرف مقابل کعبه رسم کنیم، می‌بینیم در دو نقطه به هر سمت نماز بخوانی درست است، یکی خود کعبه و دیگری طرف مقابل آن و از این دو قطب همه رحمت الهی به عالم منتشر شده است. در واقع روز دحو الارض، روز عظمت است و خداوند متعال به واسطه صفاتی که به زمین داد به او عظمت بخشید؛ همچنین این روز، روز «اقدم» نیز هست که بر همه روزهای دیگر به واسطه رحمت الهی پیشی گرفته است.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه برخی از بزرگان و اهل معرفت گفته‌اند، دحو الارض به معنای بیرون آمدن خشکی از زیر آب است، اظهار کرد: کعبه اولین نقطه‌ای است که از زیر آب خارج شده است و این معنای خاص و لطیفی دارد، ولی آنچه در روایات آمده و قابل استفاده است، بحث فضیلت و ممتاز بودن این روز است. در حدیثی آمده که امیر مؤمنان(ع) فرمودند: «اولین رحمتی که از آسمان به‌سوی زمین نازل شد، در روز ۲۵ ذی‌القعده بود. ازاین‌رو، اگر کسی این روز را روزه بدارد و در شب ۲۵ ذی‌القعده به شب‌خیزی و عبادت بپردازد، عبادت ۱۰۰ سال برای او خواهد بود. به گونه‌ای که گویی تمام روزهای آن را روزه داشته و شب‌های آن را برای عبادت به‌پا خاسته باشد. هر گروهی در این روز برای پرداختن به یاد خدای عزوجل گرد هم آیند، از هم جدا نشده، خواسته‌هایشان داده می‌شود. همچنین در این روز یک میلیون رحمت از جانب خدا فرود می‌آید و ۹۹ درصد از آن در حلقه‌های ذکر ذاکران و کسانی که این روز را روزه داشته و در این شب به عبادت پرداخته‌اند، نهاده می‌شود».
عضو جامعه مبلغان برتر کشور به اعمال این روز اشاره کرد و گفت: دحوالارض یکى از آن چهار روزى است، که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. در روایتى آمده که روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر اشاره شده که کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شب را به عبادت به سر آورد، براى او عبادت صد سال نوشته شود و براى روزه‌دار این روز، هرچه در میان زمین و آسمان است استغفار می‌کند.
وی بیان کرد: این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر شده و براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیارى است. برای این روز جز روزه و عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل دیگر وارد است؛ اول نمازى که در کتاب‌هاى علماى شیعه از اهل قلم روایت شده و آن دو رکعت است. در وقت بالا آمدن آفتاب تا پیش از گذشتن از وقت ظهر در هر رکعت پس از سوره «حمد» پنج مرتبه سوره «و الشّمس» خوانده شود، و پس از سلام ذکر «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» بخواند و بعد دعایی دارد که می‌توانند برای کیفت آن به مفاتیح مراجعه کنند.
