به گزارش ایکنا، به نقل از روابط عمومی مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، آیتالله محمدجواد فاضللنکرانی امروز، 18 تیرماه در همایش «در مسیر فقاهت» که در سالن امام خمینی(ره) این مرکز برگزار شد، گفت: در حدیثی داریم که خدای متعال فرمودند اگر یک عنایت خاص به بندهای بکند، او را در دین خودش فقیه میکند. البته باید دانست که معنای این فقه، فقه اصطلاحی نیست و حتی مراد یک اطلاع اجمالی بر همه ابعاد نیست؛ بلکه مراد تسلط بر چارچوب دین است و این تسلط با غیر از اجتهاد امکانپذیر نیست.
آیتالله فاضللنکرانی بیان کرد: امروز یک کارشناس واقعی دین به مراتب ضرورتش از دکتر متخصص بیشتر است؛ این یک ادعا نیست؛ بلکه حقیقت است، چراکه اگر دین به درستی معرفی نشود، داعش، وهابیت، سلفیه، مذاهب جعلی و عرفانهای کاذبی به وجود میآید و مردم را به خود جذب میکنند.
وی به اشاره به مأموریتهای مراکز تخصصی حوزه افزود: طلبهای که استعداد فقه و اصول ندارد، نباید در این مراکز تخصصی وارد شود، چون خود فقه و اصول یک استعداد خاص و صبر و تحمل ویژهای میخواهد، همچنان که مرحوم والد ما میفرمودند: یک عمر طبیعی برای فقه به تنها کافی نیست، چه برسد که فلسفه و عرفان و امثال آن هم به آن اضافه شود.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) با تأکید بر اینکه گرایشهای مختلفی در فقه به وجود آمده است و باید به همه آنها به خوبی پرداخته شود، گفت: فقه پزشکی، فقه قضایی، فقه هنر و رسانه، فقه اقتصاد و فقههای دیگری امروز در مرکز فقهی دنبال میشود که حتی یک عمر معمولی برای فقه پزشکی تنها کافی نیست، چون آن قدر سؤالات و مسائل وجود دارد که نمیتوان به همه آنها پرداخت.
80 درصد ظرفیت فقه شکوفا نشده است
وی ابراز کرد: این طور نیست که تصور شود در فقه همه حرفها زده شده باشد و اگر بگوییم بیش از ۸۰ درصد فقه هنوز کارشناسی اصلی نشده است، حرف گزافی نیست و انقلاب تنها با ۲۰ درصد فقه درست شد و نظام اسلامی برپا شده است.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: هیچ بخشی در جامعه نیست، مگر آن که فقه در مورد آن مطلب دارد و حتی ما در این مرکز در مورد فقه هستهای کارهای بزرگی کردهایم. بنابراین فقه ما جامع، کامل و کارآمد است و شبهاتی که مطرح میشود، ناشی از عدم فهم درست نسبت به دین و فقه است.
وی با بیان اینکه ذهنیت بسیار غلطی در حوزه و بیرون حوزه نسبت به اجتهاد وجود دارد، گفت: برخی میگویند اجتهاد تنها تفقه در احکام است و چون این فقه اصغر است، در برابر فقه اکبر ارزشی ندارد، در حالی که اجتهاد و فقاهت مربوط به اساس دین است و تا کسی به مرحله اجتهاد نرسد، نمیتواند دینشناس بشود.
آیتالله فاضللنکرانی با اشاره به اشکال برخی نسبت به حوزه که مگر ما چقدر مرجع تقلید نیاز داریم که این تعداد مؤسسه فقهی ساخته شده است؟ اظهار کرد: آنها نمیدانند اجتهاد محصولش فهم دقیق دین است و اساساً ادعای ما این است کسی میتواند بین اعتقادات، اخلاقیات و احکام تمایز قائل شود که مجتهد باشد و او تنها کسی است که میتواند در بخش اعتقادی، اخلاقی و احکام به ملاکات و ابزار آنها تسلط پیدا کند.
وی یادآور شد: کسی که اجتهاد در دین پیدا کرد بدعتشناس میشود چون متوجه میشود چه چیزی وارد دین شده است که قبلا نبوده است؛ اجتهاد نعمت بزرگ و کمیابی است؛ هرچند مدعی زیاد است ولی با ادعای صرف کسی به اجتهاد متصف نمیشود.
وی تاکید کرد: وقتی کسی مرز بین روایات اخلاقی و روایات فقهی را تشخیص بدهد، بتواند عقل را در اعتقادات در رأس قرار بدهد، در اخلاقیات عقل را مدیریت کند و بداند که در احکام برخی جاها اصلا عقل راه ندارد، میتوانیم بگوییم مجتهد است.
آیتالله فاضل لنکرانی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: کسانی که به دنبال مسئولیتهایی نظیر قضاوت یا امامت جمعه یا عقیدتی هستند، نباید وارد اینگونه مراکز شوند و تنها خواندن دروس معمول حوزه کفایت میکند، چرا که اینگونه مراکز برای این است که کسی بخواهد دینشناس شده و دین را به جهان معرفی کند.
وی با اشاره به اینکه عصر کنونی عصر گرایش مردم به دین است، گفت: هرچند بخواهیم از دور و اطراف خود نظرسنجی کنیم، شاید دینداری و تدین و عمل به دین ضعیف شده باشد، ولی اطلاع از دین و توجه به دین در همه جوامع بشری زیاد شده است. از این رو ما نیازمند دینشناسانی هستیم که دین را به خوبی به مردم و جامعه معرفی کنند. و این قضیه کرونا مردم را تا حدی متوجه ماوراء الطبیعه کرد.
اجتهاد؛ مقدمه فهم دین
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: کسی با ادعا و گفتار و یک مقاله و تدریس یک کتاب نمیتواند به این مرحله برسد، ولی وقتی انسان به اجتهاد رسید، میتواند تشخیص بدهد که ابزار اعتقادات، احکام فقهی و احکام اخلاقی چیست و ملاکات آنها چطور است.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) با تأکید بر اینکه فقه فردی، فقه اجتماعی و فقه سیاسی و امثال آن تنها از سوی فقیه ممکن است، ابراز کرد: اجتهاد یک امر سطحی نیست، بلکه امر مهمی است؛ یک مجتهد اگر مردم به او نیاز داشته باشند، برای همه نافع است، ولی اگر حتی کسی به او مراجعه هم نکند، برای خودش مفید است و خیلی بهتر میتواند خدا را بشناسد، بنابراین معرفت دین و اجتهاد، دست انسان را میگیرد.
وی در پایان سخنان خود بیان کرد: یکی از خلأهای حوزه علمیه این است که در منابع اعتقادی کارهای اجتهادی نشده است، مثلاً وقتی با شیوه اجتهادی وارد بحث آیات معاد میشوید، به نتایج دقیق و عمیقی میرسیم، لذا اجتهاد نعمت بسیار کمیاب، گرانقدر و پرارزشی است که باید قدر آن را دانست.
انتهای پیام