سخنران حرم بانوی کرامت:
حقیقت بندگی دعا و اظهار نیاز به درگاه الهی است
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالجواد ابراهیمی‌فر گفت: حقیقت بندگی همان دعا کردن و اظهار نیاز به درگاه الهی است و انسان باید خود را در مقابل خداوند محتاج ببیند و خود را فقیر و خداوند را غنی محسوب کند.
به گزارش خبرنگار افتخاری ایکنا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالجواد ابراهیمی‌فر، کارشناس دینی، 16 تیرماه طی سخنانی که از صحن‌های حرم بانوی کرامت پخش شد، گفت: عبودیت و بندگی خداوند از ویژگی‌ها و اوصاف افراد با ایمان است که در آیات قرآن کریم به آن اشاره شده است.
وی دعا را به عنوان روح عبادت دانست و افزود: حقیقت بندگی همان دعا کردن و اظهار نیاز به درگاه الهی است و انسان باید خود را در مقابل خداوند محتاج ببیند و خود را فقیر و خداوند را غنی محسوب کند.
ابراهیمی‌فر افزود: ادعیه وارد شده از زبان اهل بیت(ع) نیازهای اساسی و معنوی انسان را تبیین کرده‌اند و به همین خاطر انسان باید قبل از برطرف کردن نیازهای مادی و جسمی به فکر نیازهای معنوی خود باشد تا بتواند مسیر بندگی را بدون انحراف طی کند.
استاد حوزه علمیه با تأکید بر اینکه اولین نیاز اساسی انسان، معرفت و محبت به خداوند و اولیاء الهی است و منبع اصلی برطرف کردن نیاز، خداوند است، یادآور شد: صداقت داشتن در مسیر خداوند باعث می‌شود نیازهای اقتصادی و مادیات از راه حلال برطرف شود و انسان به کسب حرام دچار نشود.
ابراهیمی‌فر افزود: عبودیت و نماز، گناهان را از بین می‌برد و باعث آمرزش گناهان می‌شود و سیئات را به حسنات مبدل خواهد کرد.
وی نیاز انسان به هدایت را یکی دیگر از نیازهای اساسی انسان دانست و گفت: بالاترین نیاز در عالم هستی نیاز به هدایت بوده و انسان بدون اندیشه و تفکر راه به جایی نمی‌برد.
سخنران حرم بانوی کرامت بیان کرد: انسان بدون اندیشه گمراه خواهد شد و خطرناک‌تر از هر جنبده‌ای بر روی زمین همین انسان بدون اندیشه است. هیچ تضمینی وجود ندارد که انسان تا آخر عمر در صراط مستقیم قدم بردارد و باید از خداوند بخواهیم تا لحظه آخر عمر ثبات قدم در دین داشته باشیم.
ابراهیمی‌فر گفت: خیلی از فسادها و انحرافات در آخر مقصد اتفاق می‌افتد، به همین خاطر باید حواسمان را جمع کنیم و از خداوند درخواست هدایت تا لحظه آخر عمر داشته باشیم.
وی اظهار کرد: دعای عاقبت به خیری برای بیمه شدن در طول مسیر عبودیت و در امان ماندن از انحرافات است که باید انسان برای ثبات دین و سالم ماندن دین تا پایان عمر با خود زمزمه کند.
حسین شاهبداغی
