خواب راحت «هستی» بر روی مزار بابا / مبادا شرمنده شهدا شویم

سخت است نبود پدر؛ برای فرزند دختر شاید هم سخت‌تر! سایه بابا که از سرت کم شود، انگار دنیا برایت تمام می‌شود و غم چهره‌ات را فرا می‌گیرد، این را از نگاه بچه‌های یتیم می‌توان به خوبی فهمید، غم پنهانی که بر سینه سنگینی می‌کند.

او تنها 9 سال دارد. هنوز برای او زود است که بی‌پدر بزرگ شود و در این دنیای پر تلاطم به آرزوهای خود برسد با این وجود از نگاه‌ معصومانه‌اش می‌توان فهمید که رؤیاهای بزرگی در سر دارد.

آری! «هستی» فرزند سرهنگ شهید «رسول طالبی» از تکاوران و دلاورمردان نیروی انتظامی را می‌گویم، شهید طالبی در چهارم دی‌ ماه سال 96 طی درگیری با اشرار و سوداگران مرگ در مرز سراوان  استان سیستان و بلوچستان به درجه رفیع شهادت نائل شد.

همسر شهید طالبی وظیفه بسیار سنگینی برعهده دارد، جدا از غم سنگین از دست دادن همسرش، بزرگ کردن فرزندان و تربیت درست آنان بر عهده اوست، اما به تنهایی و بدون پدر با دیدن عکس دختر بر روی قبر بابا، بغضش می‌ترکد و اشک‌هایش جاری می‌شود. کاش بابای «هستی» زنده بود تا او را در بغل بگیرد و دوری این چند ساله را به پایان برساند اما پس از چند دقیقه آرام می‌شود و لبخندی از روی رضایت بر لبانش جاری می‌شود که گویای همه چیز است.

سردار رهام بخش حبیبی، فرمانده انتظامی استان فارس که خود زمانی در مرزهای کشور همکار و هم‌رزم شهید طالبی بوده است، خوب حال همسر و فرزند شهید بزرگوار را درک می‌کند. سردار حبیبی یا همان «حبیب مرزها» از خوبی‌های شهید می‌گوید و از شجاعت و دلاورمردی‌های او... «تنها چیزی که از انسان باقی خواهد ماند اعمال، رفتار و کردار اوست»، این جمله را سردار حبیبی می‌گوید و تأکید می‌کند که اعمال و رفتار شهدا ماندگار است.

فرمانده انتظامی استان فارس از خداوند 2 موضوع را طلب می‌کند اول اینکه شرمنده شهدا و خانواده معظم آنان نباشیم و دوم اینکه خدایا ما را نمیران، ما را شهید کن. صحبت‌های پدرانه و دلسوزانه سردار، خانواده شهید را آرام می‌کند، گاهی صحبت کردن به اندازه حتی یک جمله، دل را آرام می‌کند.

تصویر مبارک شهید طالبی بر روی دیوار فرماندهی نقش می‌بندد. نگاه افتخارآمیز «هستی» به تصویر بابا گویای همه چیز است؛ نگاهی از سر ذوق، افتخار و پر از معنی و مفهوم.

خواب راحت «هستی» بر روی قبر بابا پُر است از نجواهای عاشقانه یک پدر و دختر، آری! گاهی به این شیوه هم می‌توان بابا را در آغوش گرفت و درد دل‌های خود را با او در میان گذاشت.

همان‌گونه که مقام معظم رهبری (مدظله العالی) فرمودند «زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا، کمتر از شهادت نیست»، بنابراین دیدار با خانواده گرانقدر این عزیزان و یا شاید گاهی یک نگاه دلسوزانه، یک جمله عاشقانه و یا صحبتی پدرانه با خانواده شهدا و به ویژه فرزندان آنان، می‌تواند گره‌گشای بسیاری از مشکلات این عزیزان باشد.

باب شهادت در نیروی انتظامی باز است و این جمله‌ای است که همواره می‌شنویم و در واقعیت نیز به‌خوبی می‌بینیم. دلاورمردان و سبزپوشان جان بر کف نیروی انتظامی در راه تأمین نظم و امنیت مردم و مبارزه با پلیدی‌ها و پلشتی‌ها از جان خود مایه می‌گذارند و ایثار و فداکاری از خود نشان می‌دهند. شهدایی که خبر شهادتشان شاید در برخی از مواقع در میان انواع و اقسام خبرهای جامعه گم می‌شود، اما این موضوع چیزی از ارزش‌های والای این بزرگواران و شجاعت و دلاورمردی‌های آنان نمی‌کاهد.

واقعیت این است که امروز کارکنان نیروی انتظامی به‌عنوان مجاهدان فی سبیل‌الله، لبیک‌گویان به ندای فرمانده معظم کل قوا برای آرامش و امنیت مردم، از آسایش و آرامش خود و خانواده‌هایشان می‌گذرند و شهد شیرین شهادت را می‌نوشند.

خانواده شهدا و به ویژه همسران و فرزندان این عزیزان به شهادت دلاورمردان نیروی انتظامی افتخار می‌کنند و در راستای تحقق آرمان‌های والای انقلاب اسلامی و مقام معظم رهبری به زندگی افتخارآمیز خود ادامه می‌دهند.

امید است که مسئولان و فرماندهان نیروی انتظامی همواره بازدید و سرکشی از خانواده‌های گرانقدر شهدا را در دستور کار خود قرار دهند و با حضور گرم خود، از این عزیزان دلجویی و قدردانی به‌عمل آورند.

مسلم احمدی، خبرنگار پليس