استغفار جبران گذشته و تسهیل‌گر آینده است/ بارش نعمت‌ها زیر ناودان بلا
کد خبر: 3851596
تاریخ انتشار : ۳۰ مهر ۱۳۹۸ - ۱۱:۳۶
حجت‌الاسلام مؤمنی:

استغفار جبران گذشته و تسهیل‌گر آینده است/ بارش نعمت‌ها زیر ناودان بلا

گروه اندیشه ــ حجت‌الاسلام مؤمنی با بیان اینکه چطور باید با بلاها مواجه شویم، اظهار کرد: ابتلائات از دو جنس هستند، یا کفاره گناهان محسوب می‌شوند و یا برای ترفیع درجه در نظر گرفته شده‌اند که باید در هر دو مورد استغفار را در پیش گرفت. در روایت داریم که زیر ناودان بلا انواع نعمت‌ها متوجه انسان می‌شود.

استغفار جبران گذشته و تسهیل‌گر آینده است/ بارش نعمت‌ها زیر ناودان بلا

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام سیدحسین مؤمنی، شب گذشته، ۲۹ مهر، در مسجد اعظم قم به مناسبت ایام دهه آخر ماه صفر به ایراد سخن پرداخت و بیان کرد: امام حسین(ع) مطلبی را به فرزدق بیان می‌کند که بسیار پربار است. زمانی که سؤال کرد که چرا عجله می‌کنید و از حج خانه خدا به سمت کربلا می‌روید، حضرت بیانات ارزشمندی را فرمودند که قبل از اشاره به آن باید مقدماتی بیان شود.

وی افزود: مطلب اول این است که انسان باید صنع الهی را زیبا ببیند که اگر قبیح ببیند تحمل اموری که در دنیا با عنوان ابتلا و گرفتاری بر سر انسان می‌آید، سخت است، اما اگر انسان تمام امور را از طرف خدا ببیند، قدرت تحمل مصائب را پیدا می‌کند و حتی در مصائب و ابتلائات شکر الهی را نیز به جا خواهد آورد. مهم این است که انسان در گرفتاری‌ها از حمد الهی فاصله نگیرد.

شیطان و مخفی کردن بهره بلایا

مؤمنی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) تصریح کرد: امام صادق(ع) فرمودند کسانی که در ابتلائات اهل صبر نباشند، در نعمات نیز اهل شکر نیستند و اگر انسان اهل شکر و صبر نباشد، مغبون است و از این وادی فاصله می‌گیرد. هرچه از خدا به ما می‌رسد به غایت زیباست، اما شیطان بُعد ابتلایی و کم آن را را نشان می‌دهد و آن قسمتی که برای ما بهره دارد را نشان نمی‌دهد. در روایت داریم که فرمودند زیر ناودان بلا انواع نعمت‌ها متوجه ما می‌شود و اگر انسان در نعمت‌ها فرصت را مغتنم نداند، این نعمت‌ها تبدیل به تهدید می‌شود.

وی در ادامه افزود: بنابراین انسان باید به طور مستمر اهل حمد و ثنای الهی باشد. پیامبر اسلام(ص) فرمود که حتی در ابتلائات بگویید «الحمدلله علی کل حال». هرچه به ما می‌رسد از جانب خداست و صنع الهی زیباست و خدا برای بندگان خود اتفاق بدی را رقم نمی‌زند، چون به واسطه این ابتلا می‌فهمیم که خدا به ما نظر دارد.

کفاره یا ترفیع درجات

مؤمنی با بیان اینکه ابتلائات دو جنس دارند، تصریح کرد: ابتلائات از جنس کفاره هستند یا جهت آن‌ها برای ترفیع درجه انسان‌ها است، اما سؤال این است که از کجا بفهمیم ابتلائی که به ما رسیده از کدام نوع است؟ اصلاً لازم نیست که بفهمیم. چه از جنس اول و چه از جنس دوم باشد، انسان باید به واسطه استغفار و شکر و حمد الهی پیش برود و موانع ترفیع درجه را برطرف کند تا به مطلوب دست یابد؛ بنابراین عکس‌العمل نسبت به هر نوع از ابتلا باید استغفار باشد. چراکه استغفار گذشته را ترمیم می‌کند و آینده را نیز ترسیم خواهد کرد و ناهمواری‌ها را از جلو راه انسان برمی‌دارد.

وی در ادامه به جملاتی که امام حسین(ع) به فرزدق فرمود اشاره و بیان کرد: فرزدق از امام حسین(ع) پرسید، چه مطلبی باعث شده که شما در مراسم حج به شتاب آمدید و دارید به سرعت کار را تمام می‌کنید؟ حضرت فرمودند: اگر من عجله نکنم، این‌ها در مقام دست‌گیری و شاید قتل من هستند و نمی‌خواهم حرمت خانه خدا از بین برود. امام(ع) از فرزدق پرسید که وضعیت مردم در کوفه چگونه است؟ او در پاسخ گفت که قلب‌هایشان ممکن است به سوی شما باشد، اما شمشیر‌ها علیه شماست؛ بنابراین امام(ع) به سمت کوفه می‌روند، اما با علم به اینکه این مردم آماده قتل او هستند. حضرت(ع) فرمودند: همه چیز در ید قدرت خداست. در حقیقت دیگران کاره‌ای نیستند و عزت و ذلت دست خدا است، همچنان که فرمود: «بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ».

بی‌معنایی نوسان دلار برای عبد خدا

مؤمنی در تبیین معنای عبد الهی به روایتی اشاره و تصریح کرد: اگر عبد خدا هستیم باید مصداق این روایت باشیم که فرمود: «فَهُوَ لاَ یُبَالِی عَلَى مَا أَصْبَحَ مِنَ اَلدُّنْیَا عَلَى عُسْرٍ أَمْ عَلَى یُسْرٍ»؛ یعنی برای عبد خدا فرقی ندارد که فردا دلار چقدر می‌شود، امام حسین(ع) نیز فرمود که بر اساس تکلیف عمل می‌کنم. همه عالم اگر جمع شوند بیانیه دهند باز هم عزت دست خداست و نباید این مسئله را فراموش کنیم؛ لذا امام حسین(ع) فرمودند که اختیار هر چیزی دست خداست و خداوند هر آنچه اراده کند انجام می‌دهد و ما نیز باید شاکر باشیم. 

وی در پایان بیان کرد:  حضرت می‌فرماید: «اگر حکم الهی آن بود که من دوست داشتم حمد الهی را به جا می‌آورم و اگر آنچه خدا خواسته مطابق میل من نباشد، نیز ادب را زیر پا نمی‌گذارم و تعدی نمی‌کنم.» در اینجا باید تأمل کنیم و ببینیم که چقدر برای نعمت‌های الهی شاکر هستیم؟ اینکه بر نعمتی از نعمات خداوند شکر کنیم نیز با توفیق الهی حاصل می‌شود و باید خداوند به ما کمک کند. این صحبت‌ها بین امام حسین(ع) و فرزدق تمام می‌شود. نکته قابل توجه این است که هیچ کسی را نداریم که مانند امام حسین(ع) ابتلا دیده باشد، ولی هیچ ناله‌ای نکند.

انتهای پیام
captcha