چرایی جدایی جشنواره‌های مد و لباس از عفاف و حجاب
گروه جامعه ــ یک برگزارکننده نمایشگاه‌های عفاف و حجاب با انتقاد از برگزاری مجزای نمایشگاه‌های مد و لباس و عفاف و حجاب، گفت: عدم توجه به وجود طیف‌های مختلف اعتقادی و سلیقه‌ای در موضوع حجاب از بزرگ‌ترین مشکلات این حوزه است.
زینب دولتی، مدیر شرکت سما که در دو حیطه برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی عفاف و حجاب و تولید محصولات تخصصی عفاف و حجاب در حال فعالیت است، در گفت‌‌و‌گو با ایکنا؛ یکی از بزرگ‌ترین مشکلات حوزه عفاف و حجاب در کشور را صفر یا 100 دیدن موضوع و عدم توجه به وجود طیف‌های مختلف اعتقادی و سلیقه‌ای در مسئله حجاب دانست.
وی گفت: گروه‌های متعدد بانوان ما نیازهای مختلفی در حوزه پوشاک دارند. این تنوع نیاز و سلیقه باید در حوزه حجاب هم مورد توجه قرار گیرد اما ما در این زمینه با خلأ بزرگ کمبود و عدم تولید محصولات متناسب و متنوع مواجه هستیم.
دولتی اضافه کرد: وقتی در مورد حجاب با تولیدکنندگان صحبت می‌شود اولین محصولی که به آن فکر می‌کنند، چادر است، در حالی که قشری از بانوان ما می‌خواهند پوشیده باشند اما چادر سر نکنند و اگر محصول خوب برای این قشر تولید کنیم، احتمال اینکه به واسطه استفاده از محصول خوبی که حجاب را تأمین می‌کند، به سمت حجاب برتر گرایش پیدا کنند زیاد است اما از آنجایی که تولیدکنندگان محصول خوب تولید نمی‌کنند و این قشر از بانوان ما نمی‌توانند لباس‌ها و محصولات خوبی پیدا کنند که پوشش مناسب آنها را تأمین کند، به سمت محصولاتی می‌روند که تأمین کننده حجاب نیستند.
این فعال حوزه عفاف و حجاب در فضای مجازی با انتقاد از تولید چادرهایی که به وضوح استفاده از آنها موجب تبرج می‌شود، گفت: اگر به جای تمرکز بر تولید چادرهایی که جنبه تبرج در آنها مشهود است، لباس‌های پوشیده‌ای تولید کنیم که نیاز طیف‌های مختلف بانوان با اعتقادات، علایق، سلایق و روحیات متنوع را تأمین کند، کمک بیشتری به حفظ حجاب در جامعه خواهیم کرد. مثلاً اگر برای یک دختر نوجوان مسلمان، براساس نیازهای دوره بلوغ او لباس مناسب تولید و آیتم‌های پوشیدگی را هم در آن رعایت کنیم، آن نوجوان از چنین لباسی استقبال می‌کند.
مدیر شرکت سما تشریح کرد: ممکن است یک خانم اعتقاد قوی به پوشش تمام موهایش نداشته باشد اما قویاً معتقد باشد که باید بدنش را بپوشاند و نیاز به مانتوی بلند که شکیل دوخته شده و تنگ نباشد دارد، اما سفارش چنین پوشش‌هایی هزینه سنگینی دارد. از سوی دیگر وقتی چنین پوشش‌ها و الگوهایی را در جامعه نمی‌بیند به سراغ سایر لباس‌های موجود در بازار می‌روند که پوشیدگی لازم را ندارد.
وی با اشاره به حضور خود در جشواره بین‌المللی مد و لباس فجر، در خصوص این جشنواره گفت: بارها در این جشنواره حضور داشتم و یک بار در آن شرکت کردم ولی تصمیم گرفتم دیگر در این جشنواره شرکت نکنم برای اینکه احساس کردم جای عفاف و حجاب در این جشنواره نیست. البته الگوهای متعدد لباس‌های پوشیده، محلی و مجموعه‌های متعدد در این جشنواره بود اما نمی‌شد در آن چادری که به دور از تبرج باشد را پیدا کرد، یعنی چون طراحان نتوانسته بودند دوخت و طرح چادر را تغییر دهند، با سنگ‌دوزی‌های مختلف تبرج و تنوع چادرها را بالا برده بودند.
دولتی با انتقاد شدید از افرادی که عفاف و حجاب را فقط در چادر می‌بینند و برای زیبا کردن چادر چیزهایی به آن اضافه می‌کنند که موجب تبرج می‌شود، گفت: بسیاری از برندهای قوی در حوزه عفاف و حجاب هم طرح‌های محدودی در جشنواره فجر ارائه کرده بودند.
وی از جدایی جشنواره‌های مد و لباس و عفاف و حجاب نیز سخن گفت و تشریح کرد: در کشور ما دو نوع نمایشگاه برگزار می‌شود؛ یا نمایشگاه عفاف و حجاب است یا مد و لباس. برگزارکنندگان و حاضران در این دو نمایشگاه هم متفاوت هستند و ما هر چه تلاش می‌کنیم این دو گروه و صنف را به هم پیوند دهیم، موفق نمی‌شویم.
این فعال حوزه مد و لباس با مطرح کردن این سؤال که آیا مد و لباس و عفاف و حجاب در کشور ما از هم جدا هستند، گفت: مد و لباس تبدیل به حمایت از طراحان آن هم به سمت لوکس گرایی و تجمل گرایی و عفاف و حجاب تبدیل به حمایت کلامی از تولیدکنندگان این عرصه، بدون هیچ‌گونه حمایت مالی شده است.
وی تشریح کرد: کسانی که در عرصه مد و فشن کار می‌کنند (چه با عنوان اسلامی و چه غیراسلامی) با بنیاد ملی مد و لباس در ارتباط هستند و در جشنواره‌ها و رویدادهای مختلف مد شرکت می‌کنند. وقتی آثار این طراحان را می‌بینیم در بسیاری از طرح‌‌ها مقوله حجاب مطرح نیست و در صورتی که طرح در قالب حجاب گنجانده شده باشد، حجاب دارای تبرج است. کسانی هم که در مقوله عفاف و حجاب کار می‌کنند با انجمن تولیدکنندگان عفاف و حجاب در ارتباط هستند اما باید از کارگروه ساماندهی مد و لباس هم مجوز بگیرند و تلاش‌ها برای ایجاد دوستی بین این دو نهاد هم تاکنون به جایی نرسیده است.
انتهای پیام
