حسین سلطان محمدی، منتقد و کارشناس سینما در گفتوگو با
ایکنا فیلم سینمایی «قسم» را اثری در خور توجه دانست و گفت: این فیلم سینمایی برداشتی انسانی از یکی از قوانین شرعی را به تصویر میکشد، این اثر توانسته نگاهی صحیح اسلامی از یک قانون شرعی را برای مخاطبان تبیین کند.
وی افزود: محسن تنابنده که بیشتر به عنوان بازیگر شناخته میشود، در این فیلم به خوبی توانسته الگوی داستانی خود را عرضه کند. نکته جالبتر اینجاست که در الگوی داستانی تنابنده ویژگی احساسی بسیار خوبی را شاهدیم که تماشاگر همانند قهرمان قصه (مهناز افشار) از حقیقت ماجرا در انتهای داستان شوکه میشود، چون میفهمد سعید آقاخانی (همسر قهرمان فیلم) بر خلاف تصورات دیگران، گناهکار واقعی است. قسم اثری مفید برای سینمای ایران است که در آن قوانین اسلامی به شکل مناسبی ترسیم شده است.
این منتقد سینما در پاسخ به این پرسش که چرا برخیها این فیلم را در پرداخت به «قسامه» ناتوان میدانند؟ چنین توضیح داد: در قانون آمده اگر شواهد و دلایل برای دادگاه محکمهپسند نباشد و شاکیان بر شکایتشان اصرار داشته باشند یکی از آخرین مواردی که بیان میشود «قسامه» است. در این قانون پنجاه شاهد عادل باید شهادت دهند. این اتفاق در جامعه ما بارها رخ داده است، پس چرا باید نگاه به این موضوع در قالب یک داستان نادرست باشد به ویژه که این راهکار اسلامی است در بسیاری از مواقع میتواند حلال مشکلات باشد و من هیچ برداشت سطحی از قسامه را در این فیلم ندیدم، زیرا میدانم کارشناس حقوقی نیز به فیلمساز مشاورههای لازم را داده است.
سلطان محمدی تصریح کرد: در این فیلم کارگردان سعی کرده تصویری از یک آینده محتمل را پیش روی مخاطب قرار دهد تا در زمان ضرورت حقی را ناحق نکنیم. پس درک نمیکنم برخی نقدها به چه دلیل است؟ آیا اگر فیلمسازی بتواند نگاهی درست به یک قانون اسلامی داشته باشد کارش خطاست؟
وی درباره مباحث فنی فیلم هم تصریح کرد: بیشتر موارد فنی این فیلم در حد استاندارد است. کارگردانی تنابنده به ویژه در دکوپاژ و میزانسن چشم نواز است. مثلاً صحنه پرت شدن ماشین به دریا به خوبی اجرا شده است و کمتر میتوان در سینمای ایران چنین تصاویری را مشاهده کرد و البته قاببندیهای فیلم به درستی و زیبا انتخاب شدهاند، هرچند پیشتر محسن تنابنده در آثارش به ویژه «پایتخت» نشان داده، میتواند در فیلمنامههای با پرسوناژ بالا هم شخصیت پردازی مناسبی داشته باشد.
وی در پایان با بیان اینکه فیلمهایی نظیر «قسم» نقطه مقابل آثار آپارتمانی است، بیان کرد: اگر به برخی فیلمهای سینمایی فعلی نگاهی بیندازید درمییابید قصه تنها در چند شخصیت و یک آپارتمان خلاصه میشود، ولی در قسم اینگونه نیست و کارگردان با اضافه کردن کاراکترها، کارش را سخت کرده، اما از عهده این دشواری برآمده است. درباره صحنههای اتوبوس هم باید بگویم به لحاظ سینمایی ضبط تصاویر در چنین محیط محددودی بسیار سخت است، آن هم با وجود کشمکشهایی که در قصه وجود دارد، از همین رو این ویژگی خود امتیازی دیگری برای قسم است.
انتهای پیام