آتش‌نشانی، كاری ارزشی و مهم است/ حقیقت جهاد، نجات دیگران است

به گزارش ایكنا از فارس، آیت‌الله سیدعلی اصغر دستغیب،‌ تولیت آستان مقدس شاهچراغ(ع) امروز، 7 مهرماه در دیدار با سرپرست سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری شیراز خطاب به آتش‌نشان گفت: شما برادران فداکار و ایثارگر دارای بسیاری از اوصافی که در ویژگی‌های یک مرد مومن صالح که در کتب مهم و جامع اسلامی از آن یاد شده، هستید.
وی افزود: هفته آتش نشانی و خدمات ایمنی با هفته دفاع مقدس تقارن پیدا کرده است، از یک سو یاد شهدای بزرگوار و رزمندگان فداکار دفاع مقدس و از طرف دیگر یاد روزی که متعلق به عزیزانی است که قدم در دایره حراست و حفاظت از همنوعان خودشان بالاخص هم کیشان و برادران و خواهران دینی شان نهادند را گرامی می‌داریم.
نماینده مردم استان فارس در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه آتش نشانی نه فقط به عنوان یک شغل یا حرفه بلکه به عنوان یک کار ارزشی ارادی مسئله بسیار مهمی است، گفت: اینکه انسان حالات و لحظات خودش را در فکر نجات دیگران باشد این کار خیلی مهمی است؛ اگر انسان در تمام سنوات عمرش عبادت، خداپرستی و تهذیب نفس کند و به این مقام برسد که به فکر نجات دیگران از ورطه‌های هلاکت از سختی‌ها و از مشکلات باشد این حقیقتا جای تعجب نیست که بگوییم حاصل و نتیجه بسیار بالایی کسب کرده است.
آیت‌الله دستغیب با بیان اینکه البته بعضی‌ها ره صدساله را یک شبه می‌روند، گفت: ما به شهدا وقتی نگاه می‌کنیم می‌بینیم کم سن و سال اما آنچنان به هم پیوسته و از دنیا و مادیات منقطع شده‌اند که برای عقل دنیوی قابل قبول نیست که چطور ممکن است در طول ۱۳ سال یا در طول ۱۸ سال در سنین نوجوانی و جوانی کسی به این رتبه و درجه برسد که کلماتی که بر زبانش جاری می‌شود حکیمانه باشد و حکما و فلاسفه و دانشمندان و کسانی که عمرشان را به تحصیل حقایق می‌گذراندند از واقعیات این عالم و از علم و دانش آن‌ها متحیر می‌شوند.
مسئول حوزه علمیه رضویه شیراز افزود: حقیقتاً معنای آن حدیث شریف است که اگر کسی چهل روز خودش را برای خدا خالص کند هرچه انجام می‌دهد و آنچه می‌گوید همه برای خدا باشد چشمه‌های حکمت از قلب او به زبان او جاری می‌شود.
وی ادامه داد: این مسئله مشترک است، یعنی در بسیاری امور مسئله جهاد فی سبیل‌الله با حرکت کردن در مسیر نجات دیگران همسو است. حقیقت جهاد هم نجات دیگران است، نجات از هوس‌های واقعی و از کسانی که در طول تاریخ جان و حیات انسان‌ها برایشان ارزشی ندارد، بلکه داستان‌های واقعی تاریخ گواه بر این است که از هیچ جنایتی فروگذار نبوده و نیستند.
آیت‌الله دستغیب افزود: این انسان‌ها برای نجات مردمی که در معرض این آتش‌های درونی انسان‌های مستکبر قرار دارند جلوی آنها را می‌گیرند؛ حالا اگر در جریان جنگ تحمیلی و دفاع مقدس، فداکاری‌ها و ایثارها جلوی چهره شوم و پلیدی مثل صدام را نمی‌گرفتند، آن وقت تکلیف مردم چه بود؟ تکلیف نوامیس مردم چه می‌شد؟ سرزمین مقدسی که در طول تاریخ مهد پرورش انسان‌های بزرگ و شخصیت‌های برجسته تاریخ در رشته‌های مختلف در ابعاد گوناگون بوده است.
وی با اشاره به اینکه یکی از راه‌های دفع آفات، اطفاب حریق است، اظهار کرد: برای اینکه کسانی بر اثر اتفاقات و مسائلی که پیش می‌آید در دام آتش نیفتند، محصور شرایط خاصی که آن‌ها را تهدید می‌کند قرار نگیرند، عده‌ای با ایثار و فداکاری برای نجات آن‌ها همواره آماده هستند.
آیت‌الله دستغیب در ادامه با اشاره به اینکه غریق نجات در فقه هم دارای توضیحات گسترده‌ای است، افزود: موشکافی در جزئیات و احکام آن مربوط به افراد جامعه است که در صورت مشاهده فردی که در معرض تهدید و حادثه و بلا قرار گرفت، تکلیف دیگران، نجات دادن او در صورت امکان است که البته این توان را در خود ببیند.
عضو مجلس خبرگان رهبری با تصریح اینکه ضرورت اینکه عده‌ای برای این کار آماده شوند خودش بحث است چه در غریق نجات و چه در اطفای حریق چه در نظایر این‌ها، گفت: این واجب کفایی است و در مرحله اول بر همه واجب است زیرا این‌ها، دانش نجات دادن دیگران از مهلکه‌ها است و اگر عده‌ای پیشقدم و داوطلب شوند به عنوان اینکه این دانش را پیدا کنند و خودشان را مجهز کنند و آماده شوند این دیگر از گردن دیگران برداشته می‌شود ولی ابتدا بر همه واجب کفایی است. به همین دلیل این موضوع، مسئله‌ای است که کاملاً با بحث‌های فقهی و تکلیفی انسانی که مسلمان و مومن و ملتزم به این است که عمل صالح انجام دهد ارتباط دارد و کار ساده‌ای نیست که از کنارش بگذریم و آن را دست کم بگیریم.
وی با ابراز خرسندی از اینکه جامعه ما هم از آگاهی‌های دینی - اسلامی برخوردار است و هم قدرشناسی جزو طینت مردم ماست، گفت: آتش‌نشان یک ایرانی است که متخلق به اخلاق الهی شده و در حد مقدماتی هم باشد تا چه رسد به کسانی که اخلاق الهی در آن‌ها خیلی جا افتاده و رشد کرده که قدر شناس باشند.
آیت‌الله دستغیب با اشاره به اینکه شکور یکی از نام‌های خداوند است، گفتند: خداوند شکور است و هم محسنین را دوست دارد و هم اجرشان را ضایع نمی‌کند و اولین گام در ضایع نکردن اجر این است که قدرشناسی کند.
مسئول حوزه علمیه رضویه شیراز با بیان اینکه مردم ما مردمی قدرشناس هستند و همواره این ویژگی را در برهه‌های حساس بروز داده‌اند، گفت: قدرشناسی اصلی از زحمات نیروهای فداکاری همچون آتش‌نشان‌ها توسط خداوند انجام می‌شود و اینطور نیست که همه اجرشان را در دنیا بدهد.
وی با بیان اینکه ما گاهی فکر می‌کنیم که چرا با وجود اینکه به دیگر انسان‌ها خدمت کرده‌ایم و قدمی برداشتیم اما خداوند آنچه را که در دعاهایمان می‌طلبیم به ما نداده است، گفت: آن خواسته ما با مصلحت‌های مادی، معنوی، دنیوی و اخروی خیلی گسترده‌ای است و خدا چیزی عنایت می‌کند که احاطه علمی و مصلحت و حکمت را برای ما در آن می‌بیند.
آیت‌الله دستغیب با اشاره به اینکه تمام تلاش آتش نشان‌ها برای نجات انسان‌ها از آتشِ ظاهری است، افزود: خداوند هم تاکید دارد که خودتان و خانواده‌تان را از آتش محفوظ بدارید، این معنایش این است که غیر از این آتش ظاهری، آتش دیگری هم است که پناه بر خدا اگر به جان کسی یا کسانی افتاد صورت ظاهرش شعله ندارد اما انسان‌های با کمال و اندیشمند و آگاه، این شعله‌ها و این آتش را می‌بینند، در سطح وسیع‌تری هم وقتی کار به جاهای ناگواری می‌رسد، این‌ها محسوسش را می‌بینند و کاملاً مشخص می‌شود.
تولیت آستان شاهچراغ(ع) گفت: اگر فردی از گناه اجتناب نکند براساس آیات قرآن و روایات، گناهان بازتاب دارد. گاهی گوشه‌ای از بدن کسی به آتش می‌گیرد و زخمی ایجاد می‌کند و مشکلی پیش می‌آید اما گاهی یک آتشی است که در داخل او می‌سوزد. کسی که در ورطه اعتیاد می افتد، همانا افتادن در آتش است یا مثلا افتادن در بعضی از انواع معاصی و گناهان.
وی به تاکید دین مبین اسلام بر امر به معروف و نهی از منکر اشاره كرد و گفت: در برابر این تأکید، خیلی‌ها می‌گویند چرا در کار دیگران دخالت می‌کنید؟ هر کس اختیار خودش را دارد. اما اسلام می‌گوید نه اینطور نیست و وظیفه افراد جامعه اسلامی است که حتی اگر کسی خودش را به هر دلیل آتش بزند او را نجات بدهید.
آیت‌الله دستغیب با اشاره به اینکه امر به معروف و نهی از منکر مساله بسیار روشنی است، گفت: تمثیلی از پیامبر اکرم(ص) است که عده‌ای در کشتی نشسته‌اند و گویی کسی در گوشه‌ای می‌خواهد کشتی را سوراخ کند و دیگران به او معترض می‌شوند و او می‌تواند بگوید من فقط قسمتی که خودم نشسته‌ام را سوراخ می‌کنم و کاری به دیگران ندارم؟ خوب دیگران هم غرق می‌شوند. حتی اگر کسی بخواهد خودش را غرق کند ما مسئول هستیم که او را نجات بدهیم، این مسئولیت و این کار، خیلی در زندگی از لحاظ اندیشه و حرکت ما به سمت کمال قابل بسط است.
انتهای پیام