جامعه مطلق قرآنی در گرو عمل به آموزه‌های آن است

آیت‌الله احمد عابدینی، استاد حوزه علمیه اصفهان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از اصفهان درباره نوع رویکردها به قرآن در جامعه، اظهار کرد: حفظ قرآن پس از انقلاب مورد توجه قرار گرفت و به تبع آن، تفسیر از قرآن نیز پررنگ‌تر شد، اما درست معلوم نیست که آیا تصمیم‌گیری‌ها نیز برمبنای قرآن است یا خیر؟
وی ادامه داد: به نظر من عملکرد ما در جامعه چندان برمبنای قرآنی نبوده، زیرا اگر این طور بود اکنون  ما تا این حد مشکل نداشتیم. مفاهیم قرآنی در جامعه مطرح شده و عموم افراد جامعه از این مفاهیم اطلاع دارند، اما این مفاهیم در عمل به کار نرفته و جامعه هنوز به طور کامل قرآنی نشده است.
عابدینی خاطرنشان کرد: هوای نفسی که همه ما از آن بهره‌مند هستیم، مانع بزرگی در مقابل تحقق مفاهیم قرآنی است. مسئولین کشور باید آینه عمل به قرآن باشند، همه ما باید بر هوای نفس‌ خود غلبه کنیم وبه جای تظاهر به قرآن، باید واقعا به آن عمل کنیم.
این استاد حوزه علمیه اصفهان افزود: آنچه که اهمیت دارد، عمل ما است. مانند کودکی که در خانه پدرش را در حال قرائت قرآن می‌بیند، اما در واقع از نوع عمل او الگو می‌گیرد و اگر قرآنی نبود، فرزند نیز با قرآن مانوس نخواهد شد.

تفسیرهای بعد از انقلاب عمدتا موضوعی هستند

عابدینی تصریح کرد: قبل از انقلاب تفسیرهای کمی از قرآن داشتیم، اما پس از انقلاب این تفسیرها بسیار زیاد شدند. مواردی مانند مسابقات قرآنی نیز عاملی برای تشویق جوانان به یادگیری قرآن بودند، اما اینکه بتوانند آنان را در عمل به قرآن تشویق کنند، کار سختی است؛ از طرف دیگر هرسال بودجه‌ای برای فعالیت‌های فرهنگی تخصیص داده می‌شود  که از قبل آن کارهایی مانند مسابقات قرآن برگزار می‌شود، در حالی که عمل به قرآن نیازمند اقدامات جدی‌تری است.
وی گفت: تفسیرهای قبل از انقلاب معمولا به زبان عربی بود، در حالی که پس از انقلاب تفسیرهای فارسی زیادی نوشته شد و این تفاسیر، مانند تفسیر حجت‌الاسلام قرائتی بیشتر به سمت موضوعی شدن پیش رفته است. تفسیر راهنمای مرحوم رفسنجانی هم از این قبیل تفسیرها می‌باشد. یعنی بعد از انقلاب افراد بیشتر به سمت موضوعی کردن مباحث حرکت کردند، اما هنوز برای عمل دقیق به آن اقدام خاصی انجام نشده است.

انتهای پیام