این اثر، ضمن ارائه اطلاعات اساسی در حوزه زبان دین و زبان قرآن و پاسخگویی به مهمترین پرسشها در مسائل زبان قرآن، نقد و تحلیل دیدگاههای ناهمخوان با مبانی معرفتی اعتقادی قرآن را نیز از نظر دور نداشته است.
«کلیات و مفاهیم زبان»، «زبان دین و زبان قرآن»، «زبان دین و دیدگاههای سنتی غرب»، «پوزیتویسم و بیمعنایی زبان دین»، «تحلیل زبانی و کارکردگرایی زبان دینی»، «نمادگرایی در زبان دینی»، «واقعگرایی و شناختاری بودن زبان دین»، «تمایز مبانی و زمینههای فکری اسلام و آیین یهودی ـ مسیحی»، «منطق و زبان گفتمان قرآن(زبان عرفی فراعرفی)»، «زبان قرآن و نقش معرفتبخشی و انگیزشی»، «توجیه معرفتبخشی مفاهیم قرآن»، «زبان قرآن حیرتآفرین یا فیصلهبخش؟»، «زبان چندبعدی قرآن؛ قرآن، نزول تاریخی، حضور فرا تاریخی(زبان فرا عصری قرآن)» فصول این کتاب را تشکیل میدهند.
کاربرد واژه در قرآن، زبان نمادین و غیر نمادین، فلسفه زبان، زبان دین و زبان قرآن خاستگاههای مشترک و متمایز، الهیات و زبان متون دینی، نظریههای زبان دین در حوزه تفکر یهود و دیانت مسیح(ع)، رویکرد پوزیتیویستی و بیمعنایی زبان دین، ابطالپذیری، پیش زمینههای نظریه کارکردگرایی در زبان دین، کارکردهای فردی و اجتماعی دین، نبود راهبرد جامع به زبان دین، دیدگاهها و تقریرها از نماد انگاریزبان دین، (مجازی، کنایی و تمثیلی)، اذعان به وجود واقعیت عینی(در حوزه هستی و دین)، احیای نظریه حمل تنثیلی، دستنوشتههای بشری جانشین وحی آسمانی، خدای تجسیمی، ناسازگاریهای درونی متون مقدس، قرآن، وحی صیانت شده خدا، راهکار شناخت واژگانی قرآنی، استخدام الفاظ برای تفهیم و تفاهم، دیدگاهها در زبان قرآن، زبان اعجازی قرآن، زبان و فرهنگ قرآن و زبان و فرهنگ پیش از قرآن، دین ترکیبی از گزارهها و آموزهها، ارتباط «باید» و «هست»، روش تحقیق در مدعیات دینی، استدلالورزی قرآن، معما انگاری زبان قرآن، بررسی و نقد ظاهرگرایان، طبیعتگرایان جدید و زبان تأویلی قرآن، هرمنوتیک فلسفی و قرائتهای متعدد، قرآن متن الهی نه بشری و... از جمله مباحث مطرح شده در این کتاب هستند.