ارائه سند آموزش عمومی قرآن تا یک ماه آینده/ تأخیرها به‌دلیل اهمیت مسئله است نه کم‌توجهی!

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه که برنامه‌های کلان سال‌های 1390 تا 1394 را مشخص می‌کرد، در ماه‌های پایانی خود قرار دارد و دولتمردان در حال تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های برنامه ششم توسعه هستند، این در حالی است که بخش‌هایی از برنامه پنجم توسعه محقق نشده است.

یکی از این بخش‌ها به حوزه فعالیت‌های قرآنی اختصاص دارد که علی‌رغم پیگیری‌های صورت گرفته هنوز به نتیجه نرسیده است.
آنچه در این مطلب به عنوان بخش مغفول برنامه پنجم توسعه از آن یاد می‌شود، در بند چهارم این برنامه منعکس شده است که بر این اساس «در اجرای منشور توسعه فرهنگ قرآنی مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور موظف است حداکثر تا پایان سال دوم برنامه، اسناد راهبردی توسعه حوزه‌های آموزش عمومی، تبلیغ و ترویج، پژوهش و آموزش عالی قرآنی کشور را بر اساس پیشنهاد شورای توسعه فرهنگ قرآنی تهیه و برای تصویب به هیأت وزیران تقدیم کند».

تصویب چنین طرحی در برنامه توسعه‌ای کشور گام مثبتی در هدف‌مندی فعالیت‌های قرآنی در حوزه‌های مختلف و برنامه‌ریزی برای تعمیق فرهنگ قرآنی در سطوح مختلف جامعه را نوید می‌داد اما پروسه‌ای که منجر به عملیاتی شدن «ماده چهارم» می‌شد این نگرانی را به وجود می‌آورد که اسناد راهبردی توسعه امور قرآنی در زمان مقرر ارائه و تصویب نشود.

پروسه‌ای که از شورای توسعه فرهنگ قرآنی آغاز می‌شود، به کمسیون‌های سه‌گانه تخصصی این شورا یعنی کمیسیون‌های پژوهش و آموزش عالی، تبلیغ و ترویج و آموزش عمومی می‌رسد؛ سپس به شورا بازمی‌گردد و نهایتاً به معاونت برنامه‌ریز ی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور که امروز تبدیل به «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور» شده، می‌رسد. اسناد از طریق این سازمان به هیئت دولت می‌رود تا بند بند آن به تصویب برسد. این مسیر باید از سال 90 آغاز می‌شد و در پایان سال 92 به پایان می‌رسید.

شورای توسعه فرهنگ قرآنی که اولین نقش را در این عملیات بر عهده داشت، در گام اول نظام‌نامه تدوین اسناد راهبردی اجرای منشور توسعه فرهنگ قرآنی را تدوین، تصویب و به کمیسیون‌های تخصصی خود ارائه کرد تا نوبت به نقش‌آفرینی کمیسیون‌های تخصصی شورای توسعه فرهنگ قرآنی برسد؛ نقشی که کمیسیون‌های تخصصی تا کنون از عهده آن برنیامده‌‌اند.

بر اساس دستورالعمل شورای توسعه فرهنگ قرآنی، مسئولیت حوزه پژوهش و آموزش عالی بر عهده وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مسئولیت حوزه تبلیغ و ترویج بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مسئولیت حوزه آموزش عمومی بر عهده وزارت آموزش و پرورش است.

ایکنا با توجه به حساسیت موضوع اسناد راهبردی توسعه امور قرآنی با توجه به رسالتی که در حوزه قرآنی بر عهده دارد، بر آن شده است تا با پیگیری این موضوع گره‌های کوری را که در زنجیره تهیه این اسناد به وجود آمده، شناسایی کند.

محمدرضا مسیب‌زاده، مدیرکل قرآن، عترت و نماز آموزش و پرورش در گفت‌وگو با ایکنا، در مورد اقدام کمیسیون تخصصی آموزش عمومی شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور در مورد سند راهبردی امور قرآنی کشور در این حوزه گفت: چهل و پنجمین جلسه کمیسیون تخصصی شورای عمومی قرآن کشور سه‌شنبه، 15 اردیبهشت‌ماه برگزار شد که یکی از مباحث این جلسه بررسی پیش‌نویس تدوین سیاست‌های اجرایی امور قرآنی در حوزه آموزش عمومی قرآن بود.

وی افزود: پیش‌نویس با توجه به عدم آماده شدن سند راهبردی آموزش عمومی قرآن از سوی اعضای کمیسیون تهیه شده بود که به صورت مقطعی باید در جلسه مورد بررسی قرار می‌گرفت.

مسیب‌زاده اظهار کرد: در این جلسه با نظر اکثریت آرا به این نتیجه رسیدیم که پیش‌نویس سند راهبردی آموزش عمومی قرآن تا قبل از ماه مبارک رمضان توسط برگزیده‌ای از اعضای کمیسیون تخصصی آموزش عمومی انجام شود؛ قرار است جلسه‌ای با حضور اعضا برگزار شود و نسبت به تهیه شدن این سند اقداماتی صورت گیرد.

وی خاطرنشان کرد: با عنایت به اینکه از نظر زمان قانونی از برنامه تهیه سند عقب هستیم اما تلاش می‌کنیم طی یک ماه آینده پیش‌نویس سند را آماده کنیم.

مدیر کل قرآن، عترت و نماز آموزش و پرورش با بیان اینکه کم‌تر از یک سال از برنامه تعیین‌شده عقب هستیم، گفت: قانونگذار سال اول را به عنوان تهیه زیرساخت‌های قانونی و اسناد قرار داده بود؛ بنابراین کمتر از یک سال است که از برنامه عقب هستیم که اگر اشتباه نکنم شهریورماه سال گذشته باید این اسناد ارائه می‌شد.

مسیب‌زاده با بیان اینکه هیچ یک از اسناد راهبردی توسعه امور قرآنی از سوی کمیسیون‌های سه‌گانه شورای توسعه فرهنگ قرآنی تهیه نشده است، گفت: این تأخیر به دلیل اهمیت اسناد است و نباید آن را کم‌کاری و کم‌توجهی تلقی کرد.

وی تصریح کرد: کارگروه تدوین سند از سوی کمیسیون تخصصی آموزش عمومی از سه سال پیش تشکیل و اعضای آن انتخاب شد که جلسات متعددی برگزار کردند و پیش‌نویس آن را تهیه کردند اما از آنجا که این سند، راهبردی و تعیین‌کننده مطلوب حرکت آموزش عمومی کشور است و بسیار مهم است و نقشه زیرساختی دارد، می‌طلبد که توجه ویژه‌ای صورت گیرد؛ به همین دلیل کار تهیه سند مقداری با حساسیت و وسواس پیش برود.